Gaşiye Suresi

ĞÂŞİYE SÛRESİ

Bu sûre Mekke'de nazil olmuş ve 26 ayettir.

Allah(cc) gönüllerimizi Kur'ân'a imandan, dilimizi de Kur'ân okumaktan uzak tutmasın. Sözlerin en güzeli Allah kelamıdır. En doğrusu Allah kelamıdır. İnsana ait olan her söz zamanla yıpranıyor. Elbiselerimizin, bedenlerimizin, dillerimizin yıprandığı gibi, kelimelerimiz, cümlelerimiz de zaman içerisinde yıpranıyor,

Ama ölmeyen, "Hay" olan, "Bakî" olan Allah (c.c)'ın kelamı ise sonuna değin devam edip gidecektir. Ona sarıldıkça yükseleceğiz, O Allah'ın bize gönderdiği sağlam ipidir. Eğer ona sarılacak olursak, bu dünyadaki insanoğluna gelebilecek bütün bela ve musibetlerden -bu bela ve musibetler insanı cehenneme götüren bela ve musibetlerdir-însanı korur ve müşrikliğin, Allah'tan başkasına tapınmanın, Allah'tan başkasına boyun eğmenin insanlara verdiği zararlardan da insanı korur.

İnsanlar değişir, insanların vasıtaları da değişir ama insanoğlunun halet-i ruhiyesinde değişiklik olmaz. Kur'ân-ı Kerim'i baştan sona yaptığım tefsirde aldığım notlarla bir risale olarak yayınladığımız "Küfür Cephesinde Yeni Bir Şey Yok" isimli kitabımızda da beyan ettiğim gibi; şuanda yaşayan imansız kesimin insanların mutluluğu saadeti hakkında söyledikleri sözler, koydukları kurallar ve bu kurallarını uygulatma konusunda baş vurdukları her türlü tedbir, hile, plan ve programları gözden geçirdiğimizde, yeni bir şeyin olmadığını görüyoruz. Ancak aletlerde değişme var.

Yani devenin yerine araba, uçak veya uydu girmiştir. Ancak içindeki insan Hz. Adem gibi yiyen insandır, Hz. Adem gibi içen insandır. Hz. Adem gibi uyuyan, uyanan, gezen, konuşan insandır. Bu insanlar ihtiyaçlarını karşılamak için başvurdukları yollar da ikiye ayrılır. Ya haram yoldandır ya helal yoldandır.

Onun için Allah (c.c), Mekke dönemindeki insanını bize tarif ederken; "bu imansızların, bu Mekke'li putperestlerin, bu kendi çıkarları için sana karşı duranların söylediklerine aldırma. Bunlar yeni bir .şeyler söylemiyorlar. Daha önce Musa (a.s)'ın karşısına dikilenler de aynı şeyi söylüyorlardı. Nuh (a.s)'m karşısına dikilenlerde aynı şeyi söylüyorlardı. Bunların kalpleri birbirine benzer."[1]

Bunları şunun için söylüyorum: Kur'ân-ı Kerim'den herhangi bir sure veya ayet-i kerimeyi okuduğunuzda ayetin anlamı her ne kadar Mekke dönemini çağrıştırıyor ise de, kıyamete kadar gelecek insanların davranışlarına sözlerine karşı söylenmiş sözlerdir. Veya yol gösteren ayetlerdir.

Gaşiye suresinin manasını anlarken, Mekke dönemine gitmiyece-ğiz. Hemen çevrenizdeki insanları göreceksiniz. Gazetelerde okuduğunuz insanları göreceksiniz, televizyondan seyrettiğiniz insanları göreceksiniz.

Bir alışkanlık vardır. Vaizlerimiz vaazlarım yaparken, cemaat hayal aleminde uhud harbine gider veya Bedir harbine gider. Öylesine sahneler anlatılır ki, hep kumun içerisinde, kılıçlar çekilmiş, kelleler düşmuş, ya kazanılmış veya kaybedilmiş. Cemaat kendi kendine şöyle der: "Kılıç dönemi geçti. Biz 2000'li yıllarında yaşıyoruz. Keşke o zaman olsaydım da müslümanların safında bulunsaydım. Ama günümüzde şartlar değişti."

Onun için ayetleri okurken biz, o dönemden ilhamımızı alarak, o dönemdeki sahabenin davranışlarım alarak günümüzde, kendi çağımızda hayatımızı belirleyeceğiz. Ebu Cehil'in yaptıklarını ve söylediklerini öğrenecek, günümüzde Ebu Cehil'in neslini devam ettiren fikir bazındaki insanları da görür gibi olacağız.

Gaşiye Suresi Mekke'nin ilk dönemlerinde nazil oluyor. Peygamberimiz (s.a.v) kendisini tarif ederken; "geceleyin ateş yakan insanın, ateşine doğru gelen kelebeklerin yanmaması için nasıl ki, ateşi yakan adam çırpınırsa, ben de ümmetin yanmaması için, insanlığın yanmaması. için onların bel kemerlerinden tutup çekmek istiyorum.." buyuruyor, işte hoş görü denilen şey budur.[2]

Son günlerde'en çok konuşulan ve yalama olan kelime "Hoşgörü". Bazı insanlar bu kelimeyi yalama yapmışlardır. Gönlünde zerre kadar insan sevgisi olmayan insanların dillerinden hiç düşürmedikleri bir kelime bu. Hayatta bir defa olsun müslümana hoşgörü ile bakamayanlar, % 98'i müslüman olan bu memleketin insanlarına hoşgörü ile bakamayanlar hoşgörü üzerine açık oturumlar düzenliyorlar.

Hatta bir tanesi diyorki; % 98 müslümanlar bir araya gelseler, "biz İslâmı isteriz" deseler ve bu görüşlerini sandıkta da beyan etseler, yinede onlara hiç bir şeyimizi teslim edemeyiz diyor ve bunu alenen söylüyor, ve "bu da çoğunluğun despotluğu" dur diyor.

Yani kendilerinden başka hiçbir kimseye hayat hakkı verilmeyeceğini ifade ediyorlar. Daha sonrada hoşgörü üzerine açık oturum düzenliyorlar.

Hoşgörü Peygamberimizin yaptığıdır. "Bu imansızlar yanmasın" diye çırpınma halidir. Gece ve gündüz, yanmasınlar diye feryat etme halidir. Bu yolda mahm son kuruşuna kadar harcama halidir Peygamberimiz bunu yapmıştır. Zamanım son saniyesine kadar bu yolda harcamıştır.[3]

1- Sonra gaşiyenin (herşeyi kaplayanın) haberi geldi mi?

Gaşiye: Bütün insanlığı kaplayacak olan, bütün-insanhğı örten o dehşetli sahne: Yani kıyamet. İnsanlık deyince, insanların üzerinde olduğu, dağlar, taşlar, denizler, ovaların hepsi bunun içine girer.[4]

2- Bir kısım yüzler o gün korkmuştur.

Milyarlarca insan, özellikle imansız kesim Allah'ın huzurunda başı önde tirtir titremektedir. Orduların hiç faydası yok, silahların, uyduların hiç bir faydası yok. Dünyada da bunların faydası olmadığım bir rüzgar estiğinde, bir yağmur yağdığında görü veriyoruz.

Ahirette otorite yalnız ve yalnız Allah'a aittir. Bunu biz Fatiha suresinde her gün tekrarlıyoruz "Maliki yevmiddin" Yani Rabbim diyor ki; "Ey imansızlar; günahkarlar, Allah'ın huzurunda toplanacak ve huzurumda başlarınız eğik, korkak, ürkek ve titrek bir vaziyette duracaksınız.[5]

3- (Batı! yolda) Amel etmiştir (fakat boşuna) yorulmuştur.

Bu ayete iki türlü mana verilmiştir. Bu dünyada yapmakta oldukları işlerin karşılığının boşa gittiğini, orada ahirette onlara bir yük olduğunu görüvereceklerdir. Veya bu dünyada yüklenmiş oldukları yükün altında çırpınıp duracaklar ve yorulacaklar.

Yani söyledikleri imansız olan her kelime beyinlerinde ateşten tonlarca ağırlığa dönüşecek, boğazlarından geçen her haram lokma boyunlarına ateşten halkalar halinde takılacak ve İslâm'ın aleyhinde attıkları her adım, ateş halinde zincirden halkalar olacak ve ayaklarına takılacak ve ateşten yüklerle orada yük taşır halde olacaklar.[6]

4- Kızgın ateşe yaslanacaklar.

5- Kızgın bir kaynakdan sulanırlar.

Yani cehennemde de pınarlar olacak ama içerisinden kaynar sular akacak. Onlar kaynar sularla sulanacak. Bir başka ayet-i kerime1 de Allah (c.c);"Gıslîn" diye ifade etmiş[7] insanların bedenlerinin yanması neticesinde akan irinler, kaynar sular haline dönüşecek ve

onlara içirilecektir.

Bu ayetleri okurken, kafirlere duyururken, intikam alır gibi değil; "yapma, yüreğini, mideni ve ciğerlerini yakma, kendine zulmetme, ahiretteki ateşini bu dünyadan götürme" diye yalvarır mahiyette okumalıyız.[8]

6- Onlar için dikenden başka yiyecek yoktur.

Cehennemliklerin orada hiçbir tatlı, hoşa gidecek bir yiyecekleri yoktur. Ancak kuru diken halinde yiyecekleri vardır. Deve dikenlerinin kurutulmuş halini gözünüzün önüne getirin. Veya oval olan ve her tarafında diken olan puturak veya bıtırak dikeninini düşünün. Bunlar yiyecek olarak verilecek.

Bunlar cehennemde yetiştiğinden ateş halinde olacaktır. Cehennemde ağaç biter mi? Zaten imansızlar ona da itiraz etmişler. Denizin, o tuzlu suyun içerisinde otlar bitiren ağaçlar bitiren, mercanlar çıkaran Allah (c.c), ateşin içerisinde semenderi yaşatan Allah (c.c), ahirette cehennemin içerisinden de zakkum ağacını bitirir. İnsanın boğazından geçerken, paralıyarak geçen dikkenler. Dikenlerin uçları da, ateşin şiddetinden kavurarak hem de çizerekteh geçecektir. Bu tenimizin yanmaması için, bu bedenlerimizin ateş olup, irin haline getirildikten sonra bize içirilmemesi için azami gayret sarfedelim.[9]

7- O (diken) ne besler, ne de açlığı giderir.

O cehennemin yiyeceği olan, insana faydalı olmaz. Vücudun gıda almasına veya büyümesine hiç bir faydası olmaz, açlığı da gidermez. Açlık hali devam ediyor, dikenleri yemek istiyor ama her lokmasında boğazlarını parçalayarak gidiyor midesine. Susuzluğu kendisini kavuruyor ama yanmış insanların irinleri ona kaynamış olarak içirtiliyor.[10]

8- Bir kısım yüzler o gün parlakdır.

Mahşerde insanlar iki guruba ayrılmışlar. O gün bir kısım yüzler yaptıkları suçların, günahların, imansızlıklarının korkusu nedeniyle başları yerde eğik tirtir titremektedirler. Ama bir kısım yüzlerde vardır ki "Allah'ın nimetlerine gark olmuş yüzler, pırıl pırıl, aydınlık ve mutluluk yüzlerinden okunmaktadır. Niçin mutludurlar?[11]

9- Çalıştığı için hoşnuddur.

Bu dünyada yaprhış oldukları işlerinin karşılığında hoşnut olmuşlardır. Yani vâ'dedilenler Rabbim tarafından verilmiştir. Cennettede severek yapacağımız hoşnut olacağımız işlerimiz olacaktır. Dostlar arasında gelip gitmeler, ziyaretler görüşmeler. Bu konuda bir çok ayet-i kerimeler vardır, Sonsuz senelerde yaşanacak olan böyle bir yeri elde etmek için gayret edelim.[12]

10- Yüksek bir cennettedir.

11- Orada boş söz işitmez.

12- Orada akan bir kaynak vardır.

Yani 'şerefsiz1 kelimesi yoktur. Orada, 'yavşak' kelimesi kullanılmaz. 'Çamur adam' kelimesi kullanılmaz orada. İnsan ruhunu rencide edecek, insan beyninin bir telini rahatsız edecek kelimeler kullanılmaz orada. Herkesin dilinde cennet nimetlerinden geliştirilmiş kelimeler, cennetin çiçeklerinin rengine uygun kelimeler, pirıl pırıl sözler, Öylesine gönül alıcı, öylesine gönül yapıcı, öylesine insan gönlünü okşayıcı kelimeler vardır orada.

Cennetin ırmaklarından bir akan bir daha akmıyor, birbirine benzemiyor, her gelen bir öncekinden daha güzel ve bu sonu gelmez senelerde devam ediyor. [13]

13- Orada yüksek tahtlar vardır.

14- Orada konulmuş kadehler vardır.

15- Dizilmiş yastıklar.

16- Serilmiş halılar (vardır)

17- Devenin nasıl yaratıldığına bakmazlar mı?

Dünyadaki ipekler değil, cennete has bir renk, cennete has bir tazelik, cennete has bir güzellik vardır.

Develerle ilgili olarak hayvanlar ansiklopedisine bakılabilir. 2 ay susuzluğa dayanabilirmiş. Yani Allah (c.c) onun içerisinde kendi-kendisini ayakta tutacak yedek su depolarını da yaratmış. Böylesine bir varlığı yaratan Allah (c.c) cenneti de cehennemi de yaratır.[14]

18- Gökyüzünün nasıl yükseltildiğine (bakmazlar mı?)

Teknolojilerine hayran olduğumuz ilim adamları gökyüzünde bir şey yaşatmıyorlar. Gökyüzündeki yıldızları sayıveriyorlar daha saymasını da bitirememişler. Bir tek yıldız yaratmaları mümkün değildir.[15]

19- Dağların nasıl dikildiğine.(bakmazlar mı?)

Dünyadaki en iyi dağcılar, bir ağaç yaratmıyor ancak ve ancak yaratılmış olan dağların tepesine tırmanma mücadelesi veriyor. Biz de hayranlıkla onun tırmanışını seyrediyoruz. Anlayıverelim Rabbimin kudretiyle bizim kudretimiz arasındaki farkı ki, bizim kudretimizi veren de O'dur, alan da O'dur.[16]

20- Yeryüzünün nasıl döşendiğine (bakmazlar mi?)

Yeryüzüne bakı verdiğinizde bütün güzelliğini orda göreceksiniz, alt tarafta nar, üst tarafta kar, üzerinde selvi gibi yürüyen bir yar var. Dünyanın en güzel desinatörlerinin dizayn ettiği evler tabiattaki gibi olmaz, çünkü onlar da tabiata bakarak yapıyorlar.

Kaşınızı yerinden alırsanız, dünyada kaşınızı koyacak biryer bulamazsınız. Kaşınız yerinde güzel. Denize atsanız kirletir, parmağınıza koysanız parmak çirkinleşir. Dünyayı dolaşırsınız koyacak yer bulamaz ve tekrar gözünüzün üstüne kaşınızı koyarsınız da, hem siz hemde kaşınız güzel olur.

Her şeyimiz topraktan gelmektedir. Yediğimiz, içtiğimiz ve giydiklerimiz.[17]

21- Sen hatırlat. Sen ancak hatirlatıcısın.

Yani şu anda bizler Efendimizin varisi ve ümmeti olarak, çağımızın insanına hatırlatacağız. Yolunun sonunun cehenneme vardığını, o yoldan ayrılması gerektiğini ve peygamberlerin1 yoluna gitmesini, şeytanın, Firavun'un, Karun'un, Nemrud'un, Neron'un, yolundan ayrılmasını insanlara hatırlatacağız.[18]

22- Sen onlar üzerinde bir zorba değilsin.

Yani tabancayı beynine dayayıpda zorla "kelime-i şehadet" getirtmek yok. Çünkü iman gönül işidir, sevgide gönül işidir.[19]

23- Ancak kim yüz çevirir ve inkar ederse.

24- Allah ona en büyük azap ile azap eder.

25- Şüphesiz onların dönüşü bizedir.

26- Sonra şüphesiz onların hesabım görmek bize aittir.

İşte kim inanmaz ve inkar ederse, dönüş yine Allah'adır. Allah'ın ızabı ise büyüktür. Bizim görevimiz, uyarmaktır, duyurmaktır, onun gerisinde hesabı görmekte Allaha aittir.[20]

[3] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/251-254.

[4] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/254.

[5] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/254.

[6] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/254-255.

[8] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/255.

[9] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/255-256.

[10] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/256.

[11] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/256.

[12] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/256-257.

[13] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/257.

[14] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/257-258.

[15] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/258.

[16] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/258.

[17] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/258-259.

[18] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/259.

[19] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/259.

[20] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/259-260.