ErayKitap Web Sitesine Hoş Geldiniz !

En İyi Bilgi Dünya ve Ahiret Saadeti     Sağlayan Bilgidir

[020.001]        Ta-Ha.

[020.002]        Biz; Kur'an'ı, sana güçlük çekesin diye indirmedik.

[020.003]        Ancak Allah'tan korkanlara bir bir öğüt olarak.

[020.004]        Yeri ve yüce gökleri yaratanın katından indirmedir.

[020.005]        Rahman, Arş'a hükmetmiştir.

[020.006]        Göklerde, yerde, ikisinin arasında ve toprağın altında bulunanlar O'nun.

[020.007]        İstersen sen sözü açığa vur, şüphesiz ki O; gizliyi de, gizlinin gizlisini de bilir.

[020.008]        Allah'tan başka hiç bir ilah yoktur. En güzel isimler O'nundur.

[020.009]        Ve sana Musa'nın haberi geldi mi?

[020.010]        Hani o; bir ateş görmüştü de ailesine: Durun, ben bir ateş gördüm. Size ya ondan bir kor getiririm veya ateşin yanında bir yol gösteren bulurum, demişti.

[020.011]        Ateşin yanına gelince; kendisine: Ey Musa, diye seslenildi.

[020.012]        Şüphesiz ki senin Rabbın Benim, Ben. Pabuçlarını çıkar. Zira sen mukaddes vadide, Tuva'dasın.

[020.013]        Ve ben; seni seçtim. Öyleyse vahyolunanı dinle.

[020.014]        Şüphesiz ki Ben; Allah'ım. Benden başka hiç bir ilah yoktur. Öyleyse Bana ibadet et ve Beni anmak için namaz kıl.

[020.015]        Çünkü kıyamet muhakkak gelecektir. Her nefis işlediğinin karşılığını görsün diye onu neredeyse gizliyorum.

[020.016]        Ona inanmayan ve hevesine uyan kimse, seni bundan alıkoymasın, yoksa helak olursun.

[020.017]        O sağ elindeki de nedir ey Musa?

[020.018]        Dedi ki: O benim değneğimdir. Ona dayanırım, onunla davarıma yaprak silkerim ve daha bir çok işlerde ondan faydalanırım.

[020.019]        Buyurdu: Ey Musa bırak onu.

[020.020]        O da bıraktı. Bir de ne görsün; o, hemen koşan bir yılan oluvermiş.

[020.021]        Buyurdu: Tut onu korkma. Biz onu yine eski durumuna çevireceğiz.

[020.022]        Elini de koltuğunun altına koy ki; diğer bir mucize olarak kusursuz, bembeyaz çıksın.

[020.023]        Bununla sana daha büyük mucizelerimizi gösterelim.

[020.024]        Firavun'a git, doğrusu o, azmıştır.

[020.025]        Dedi ki: Rabbım, göğsümü aç.

[020.026]        İşimi kolaylaştır.

[020.027]        Dilimden de düğümü çöz ki;

[020.028]        Sözümü iyi anlasınlar.

[020.029]        Kendi ailemden bir vezir ver bana;

[020.030]        Kardeşim Harun'u.

[020.031]        Onunla destekle beni.

[020.032]        Onu işimizde ortak yap,

[020.033]        Ki seni daha çok tesbih edelim.

[020.034]        Ve seni daha çok analım.

[020.035]        Şüphesiz ki Sen, bizi görmektesin.

[020.036]        Buyurdu: Ey Musa; istediğin sana verilmiştir.

[020.037]        Zaten sana, başka bir defa daha lutufta bulunmuştuk.

[020.038]        Hani annene vahyedilmesi gerekeni vahyetmiştik.

[020.039]        Onu bir sandığa koy da suya bırak. Su onu kıyıya atar. Bana da, ona da düşman olan birisi onu alır. Gözümün önünde yetişesin diye, senin üzerine katımdan bir sevgi koydum.

[020.040]        Hani kızkardeşin gidip diyordu ki: Ona bakacak birini size göstereyim mi? İşte böylece, annen üzülmesin de gözü aydın olsun diye seni ona geri vermiştik. Ve sen, bir cana kıymıştın da; seni üzüntüden kurtarmıştık. Hem seni bir çok musibetlerle denemiştik. Böylece Medyen halkı arasında yıllarca kalmıştın. Sonra da bir kader üzerine geldin ey Musa.

[020.041]        Ve seni kendim için yetiştirdim.

[020.042]        Sen ve kardeşin ayetlerimle git. İkiniz de Beni zikretmede gevşek davranmayın.

[020.043]        Firavun'a gidin, doğrusu o, azmıştır.

[020.044]        Ve ona yumuşak söz söyleyin, belki nasihat dinler veya korkar.

[020.045]        Dediler ki: Rabbımız; onun bize taşkınlık yapmasından veya azgın davranmasından endişe ederiz.

[020.046]        Buyurdu: Korkmayın, Ben sizinle beraberim, hem görür, hem de işitirim.

[020.047]        Haydi ona gidin ve deyin ki: Doğrusu biz, senin Rabbının elçileriyiz. Artık İsrailoğullarını bizimle gönder ve onlara azab etme. Hem biz, Rabbından sana bir ayetle geldik. Hidayete tabi olanların üzerine selam olsun

[020.048]        Doğrusu bize vahyolundu ki; yalanlayıp sırt çevirene azab vardır.

[020.049]        Ey Musa, Rabbınız kimdir sizin ikinizin? dedi.

[020.050]        Dedi ki: Rabbımız her şeye yaratılışını veren, sonra da doğru yola eriştirendir.

[020.051]        Öyle ise önceki nesillerin durumu nedir? dedi.

[020.052]        Dedi ki: Onların bilgisi Rabbımın katında bir kitabdadır. Benim Rabbım şaşırmaz, unutmaz.

[020.053]        O ki; sizin için, yeryüzünü döşemiş, orada sizin için yollar açmış, gökten su indirmiştir. Biz o su ile çeşitli bitkilerden çifter çifter çıkardık.

[020.054]        Hem siz yeyin, hem hayvanlarınızı otlatın. Şüphesiz ki bunlarda sağduyu sahipleri için ayetler vardır.

[020.055]        Ondan yarattık sizi, oraya da döndüreceğiz. Ve sizi, bir kere daha oradan çıkaracağız.

[020.056]        Andolsun ki ona bütün ayetlerimizi gösterdik ama yalanlayıp kaçtı.

[020.057]        Ve dedi ki: Sihirbazlığınla bizi yurdumuzdan çıkarmaya mı geldin ey Musa?

[020.058]        Şimdi biz de seninkine benzer bir sihir göstereceğiz sana. Bizimle senin aranda bir buluşma zamanı ve yeri tayin et ki; sen de, biz de düz bir yerde bulunalım, caymayalım.

[020.059]        Buluşma zamanımız; sizin bayram gününüzde, insanların toplandığı kuşluk vaktidir, dedi.

[020.060]        Bunun üzerine Firavun dönüp gitti ve sonra bütün hilesini toplayıp geldi

[020.061]        Musa onlara dedi ki: Yazıklar olsun size, Allah'a karşı yalan uydurmayın Sonra azabla sizi yok eder. Doğrusu Allah'a iftira eden, hüsrana uğramıştır.

[020.062]        Derken onlar işi aralarında tartıştılar ve gizlice müşavere ettiler.

[020.063]        Dediler ki: Muhakkak bu iki sihirbaz sihirleriyle sizi yurdunuzdan çıkar mak ve örnek olan yolunuzu yok etmek istiyorlar.

[020.064]        Onun için tuzaklarınızı bir araya getirin, sonra da sırayla gelin. Bugün üstün gelen felah bulmuştur.

[020.065]        Dediler ki: Ey Musa; ya sen at, ya da ilk atanlar biz olalım.

[020.066]        O da: Hayır siz atın, dedi. Bir de ne görsün; onların ipleri ve değnekleri, büyüleri yüzünden kendisine gerçekten yürüyorlarmış gibi geldi.

[020.067]        Bu sebeple Musa, içinde bir korku hissetti.

[020.068]        Korkma; muhakkak sen daha üstünsün, dedik.

[020.069]        Sağ elindekini at da onların yaptıklarını yutsun. Zira onların yaptıkları, sadece sihirbaz düzenidir. Nerede olursa olsun sihirbaz asla felah bulamaz.

[020.070]        Sonunda sihirbazlar secdeye kapanarak dediler ki: Biz, Musa ve Harun'un Rabbına inandık.

[020.071]        Dedi ki: Ben size izin vermeden mi O'na inandınız? Doğrusu o size büyü öğreten büyüğünüzdür. Öyleyse ben de ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama olarak keseceğim ve sizi hurma kütüklerine asacağım. O zaman hangimizin azabının daha çetin ve devamlı olduğunu bileceksiniz.

[020.072]        Dediler ki: Seni, bize gelen apaçık mucizelere ve bizi yaratana üstün tutmayacağız. Ne hüküm vereceksen ver. Sen ancak bu dünya hayatına hükmedebilirsin.

[020.073]        Doğrusu biz, hatalarımızı ve bize zorla yaptırdığın büyüyü bağışlaması için Rabbımıza iman ettik. Allah'ın vereceği mükafat daha hayırlı ve daha devamlıdır.

[020.074]        Kim Rabbına suçlu olarak gelirse; şüphesiz ki cehennem onun içindir. Orada ne ölür, ne de yaşar.

[020.075]        Kim de O'na iman etmiş ve salih ameller işlemiş olarak gelirse; işte onlara en üstün dereceler vardır.

[020.076]        Altlarından ırmaklar akan ve içinde temelli kalacakları Adn cennetleri vardır ve bu, arınanların mükafatıdır.

[020.077]        Andolsun ki; Musa'ya şöyle vahyettik: Kullarımı geceleyin yürüt. Denizde onlara kuru bir yol aç. Batmaktan ve düşmanların yetişmesinden korkma, endişe etme.

[020.078]        Firavun da ordusuyla onu takip etti. Deniz de onları nasıl kapladıysa öylece kaplayıverdi.

[020.079]        Firavun kavmini saptırdı ve onlara doğru yolu göstermedi.

[020.080]        Ey İsrailoğulları; sizleri düşmanınızdan kurtardık ve size Tur'un sağ yanını vaad eetik. Ve üzerinize kudret helvasıyla bıldırcın indirdik.

[020.081]        Size rızık olarak verdiklerimizin temizlerinden yeyin, bunda aşırı gitmeyin ki gazabımı hak etmeyesiniz. Gazabımı hak eden, muhakkak mahvolmuştur.

[020.082]        Muhakkak ki ben; tevbe edeni, inanarak salih amel işleyeni sonra da doğru yola gireni elbette bağışlayanım.

[020.083]        Ey Musa; seni, kavminden daha çabuk gelmeye sevk eden nedir?

[020.084]        Dedi ki: Onlar izim üzerindedirler. Rabbım, hoşnud olman için sana çabucak geldim.

[020.085]        Buyurdu: Doğrusu biz, senden sonra kavmini sınadık ve Samiri de onları saptırdı.

[020.086]        Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak döndü ve: Ey kavmim; Rabbınız size güzel bir vaadde bulunmadı mı? Uzun bir zaman mı geçti aradan, yoksa Rabbınızın gazabına uğramak istediniz de mi bana verdiğiniz sözden caydınız? dedi.

[020.087]        Onlar: Sana verdiğimiz sözden kendi başımıza caymadık. O kavmin ziynet eşyasından bize yükler dolusu taşıtıldı ve biz onları attık. Samiri de aynı şekilde attı, dediler.

[020.088]        Derken o, kendilerine böğüren bir buzağı heykeli çıkarmıştı. Dediler ki: İşte bu, sizin de, Musa'nın da tanrısıdır. Fakat o, unuttu.

[020.089]        Görmüyorlar mıydı ki; o kendilerine ne bir söz söyleyebilirdi, ne bir zarar, ne de bir fayda verebilirdi.

[020.090]        Andolsun ki; daha önce Harun da onlara: Ey kavmim; siz, bununla sınanıyorsunuz. Sizin gerçek Rabbınız Rahman'dır. Bana uyun ve emrime itaat edin, demişti.

[020.091]        Onlar da: Musa bize dönene kadar, buna sarılmaktan asla vazgeçmeyeceğiz, demişlerdi.

[020.092]        Dedi ki: Ey Harun; bunların saptıklarını görünce ne alıkoydu seni,

[020.093]        Benim ardımdan gelmekten? Yoksa benim emrime karşı mı geldin?

[020.094]        O da: Ey anamın oğlu; saçımdan sakalımdan tutma. Doğrusu; İsrailoğulları arasına ayrılık soktun, sözüme bakmadın, demenden korktum, dedi.

[020.095]        Ya senin zorun neydi ey Samiri? dedi.

[020.096]        O da: Onların görmedikleri bir şey gördüm ve o elçinin bastığı yerden bir avuç avuçladım. Ve bunu ziynet eşyasının eritildiği potaya attım. Nefsim bana bunu hoş gösterdi, dedi.

[020.097]        Dedi ki: Haydi git, doğrusu hayatta artık; bana dokunmayın, demenden başka yapacağın bir şey yoktur. Bir de senin için hiç kaçamayacağın bir ceza günü var. Sarılıp durduğun üstüne düşüp tapındığın ilahına bak; yemin olsun ki; biz onu yakacağız, sonra da parçaparça edip denize atacağız.

[020.098]        Sizin ilahınız; ancak O'ndan başka hiç bir ilah olmayan Allah'tır. O, ilmiyle her şeyi kuşatmıştır.

[020.099]        Sana geçmişlerin haberlerinden bir kısmını işte böylece anlatıyoruz. Şüphe yok ki sana, katımızdan bir de zikir verdik.

[020.100]        Kim, ondan yüz çevirirse; şüphesiz ki kıyamet günü ağır bir günah yüklenecektir.

[020.101]        Onda temelli kalacaklardır. Bu, kıyamet gününde onlar için ne kötü bir yüktür.

[020.102]        Sur'a üflendiği gün, işte o gün; suçluları, gözleri korkudan gövermiş olarak toplarız.

[020.103]        Aralarında gizli gizli konuşarak: Siz, sadece o gün eğleştiniz, derler,

[020.104]        Onların söylediklerini Biz daha iyi biliriz. En akıllıları da: Sadece bir gün eğleştiniz, der.

[020.105]        Ve sana dağlardan sorarlar. De ki: Rabbım, onları ufalayıp savuracak.

[020.106]        Yerlerini düz, kuru bir toprak haline getirecek.

[020.107]        Orada ne bir çukur, ne de bir tümsek göreceksin.

[020.108]        O gün; hiç bir tarafa sapmadan o davetçiye uyacaklardır. Sesler, Rahman' ın heybetinden kısılmıştır ve sen; fısıltıdan başka bir şey işitmezsin.

[020.109]        O gün; Rahman'ın izin verdiği ve sözünden hoşnud olduğu kimseden başkasının şefaati fayda vermez.

[020.110]        O, onların önlerindekini de, arkalarındakini de bilir. Onların hiç birinin ilmi asla bunu kavrayamaz.

[020.111]        Ve bütün yüzler Hayy ve Kayyum olan Allah'a baş eğmiştir. Bir zulüm yükü taşıyanlar ise gerçekten hüsrana uğramıştır.

[020.112]        Kim de inanmış olarak salih ameller işlerse; o, zulümden ve hakkının yenmesinden korkmaz.

[020.113]        Biz onu böylece Arapça bir Kur'an olarak indirdik. Belki sakınırlar veya onlara ibret verir diye tehditleri açıkladık.

[020.114]        Gerçek hükümdar olan Allah; yücedir. Kur'an sana vahyedilirken; vahiy bitmezden önce unutmamak için acele tekrar edip durma ve: Rabbım, ilmimi artır, de.

[020.115]        Andolsun ki; Biz, daha önce Adem'e de ahid vermiştik. Fakat o unuttu ve Biz onda bir azim bulmadık.

[020.116]        Hani meleklere demiştik ki: Adem'e secde edin. İblis'ten başka hepsi secde etmiş, o ise dayatmıştı.

[020.117]        Biz de demiştik ki: Ey Adem, doğrusu bu, hem senin hem de eşinin düşmanıdır. Sakın sizi cennetten çıkarmasın. Yoksa bedbaht olursun.

[020.118]        Zira cennette ne acıkırsın, ne de çıplak kalırsın.

[020.119]        Orada ne susarsın, ne de güneşte yanarsın.

[020.120]        Ama şeytan ona vesvese verdi ve: Ey Adem, sana ebedilik ağacını ve yok olmayacak bir mülkü göstereyim mi? dedi.

[020.121]        Bunun üzerine ikisi de ondan yediler. Hemen ayıp yerleri açıldı. Üzerlerine cennet yapraklarından yamamaya başladılar. Adem, Rabbına karşı geldi de şaşkın düştü.

[020.122]        Sonra Rabbı onu seçti de tevbesini kabul etti ve ona doğru yolu gösterdi

[020.123]        Buyurdu ki: Birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Benden size bir yol gösteren gelir de kim, benim yoluma uyarsa; ne sapar, ne de bedbaht olur.

[020.124]        Kim de benim zikrimden yüz çevirirse bilsin ki; onun dar bir geçimi olur ve kıyamet gününde Biz onu kör olarak haşrederiz.

[020.125]        Der ki: Rabbım, beni niçin kör olarak haşrettin? Halbuki ben gören biriydim

[020.126]        Allah buyurur ki: Öyledir işte. Sana ayetlerimiz gelmişti de sen onları unutmuştun. Bugün de sen öylece unutulursun.

[020.127]        İşte israf edenleri, Rabbının ayetlerine inanmayanları böylece cezalandıracağız. Hem ahiretin azabı daha çetin ve daha süreklidir.

[020.128]        Kendilerinden önce nice nesilleri yok edişimiz hala onları uyarmadı mı? Halbuki onların yurdlarında gezinip duruyorlar. Doğrusu bunda sağduyu sahipleri için ayetler vardır.

[020.129]        Şayet Rabbının verilmiş bir sözü ve tayin ettiği bir vakit olmasaydı; hemen azaba uğrarlardı.

[020.130]        Onların söylediklerine sabret ve güneşin doğmasından önce de, batmasından önce de Rabbını hamd ile tesbih et. Gece saatlarında ve gündüzleri de tesbih et ki, Rabbının rızasına eresin.

[020.131]        Onlardan bazılarına; denemek için verdiğimiz dünya hayatının süsüne gözlerini dikme. Rabbının rızkı daha hayırlı ve daha devamlıdır.

[020.132]        Ehline namazı emret. Kendin de onda devamlı ol. Biz senden rızık istemiyoruz. Sana Biz rızık veririz. Akibet takvadadır.

[020.133]        Rabbından bize bir ayet getirseydi ya derler. Onlara önceki kitablarda apaçık deliller gelmedi mi?

[020.134]        Eğer onları daha evvel azaba uğratarak yok etseydik: Rabbımız, bize bir peygamber gönderseydin de hor ve rüsvay olmadan önce ayetlerine uysaydık olmaz mıydı? diyeceklerdi.

[020.135]        De ki: Herkes gözlemektedir, siz de gözleye durun. Şüphesiz kimlerin dosdoğru yolun sahipleri olduğunu ve kimlerin hidayete ermiş bulunduğunu yakında bileceksiniz.

سُبْحاَنَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ   En İyi Bilgi Dünya ve Ahiret Saadeti Sağlayan Bilgidir     Hatalarım ve yanlışlarım varsa lütfen ya uyarın     ebubekiryasin_@hotmail.com     yada af edin