التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ سَلامٌ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ سَلامٌ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ

“Dilimizle, vücudumuzla ve tüm mallarımızla yapılan ibadetlerin hepsi sadece Allah’a mahsustur. Tüm kulluk ve ibadetler ondan başkasına yapılamaz. Ey son Peygamber olan Muhammed (s.a.v.)! Allah’ın rahmeti, bereketi selam ve selameti senin üzerine olsun. Yine Allah’ın selam ve saadeti bizim üzerimize ve Allah’ın; hayırlı ve iyi işler işleyen kullarına olsun. Ben kabul eder ve şâhidlik yaparım ki Allah’tan başka gerçek ilah yoktur. Yine kabul eder ve şâhidlik yaparım ki Muhammed (s.a.v.), Allah’ın kulu ve Resuludur.” (Nesâî, İftitah: 193; İbn Mâce, İkame: 24)[2]

التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ سَلامٌ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ سَلامٌ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ

290-İbn Abbâs (r.a.)’den rivâyet edildiğine göre, şöyle demiştir:
“Rasûlullah (s.a.v.) bize Kur’ân öğrettiği gibi teşehhedü öğretirdi ve derdi ki:
“Dilimizle, vücudumuzla ve tüm mallarımızla yapılan ibadetlerin hepsi sadece Allah’a mahsustur. Tüm kulluk ve ibadetler ondan başkasına yapılamaz. Ey son Peygamber olan Muhammed (s.a.v.)! Allah’ın rahmeti, bereketi selam ve selameti senin üzerine olsun. Yine Allah’ın selam ve saadeti bizim üzerimize ve Allah’ın; hayırlı ve iyi işler işleyen kullarına olsun. Ben kabul eder ve şâhidlik yaparım ki Allah’tan başka gerçek ilah yoktur. Yine kabul eder ve şâhidlik yaparım ki Muhammed (s.a.v.), Allah’ın kulu ve Resuludur.” (Nesâî, İftitah: 191; İbn Mâce, İkame: 24)[3]

483- Ka’b b. Ucre (r.a.)’den rivâyete göre, şöyle demiştir:
Ey Allah’ın Rasûlü! Sana selamın nasıl olduğunu öğrendik, şimdi nasıl salavat getireceğimizi öğrenebilir miyiz?
Buyurdular ki; şöyle deyin:
“Allahummesalli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed, kema salleyte ala İbrahime inneke hamidün mecid
ve barik ala Muhammedin ve ala ali Muhammed kema barekte ala İbrahim inneke hamidün mecid.”

“Ey Allah’ım Muhammed (s.a.v.)’e, onun soyuna sopuna ve inanan yakınlarına İbrahim ve O’nun soy sopuna hoş muamele ettiğin gibi muamele et, gerçekten sen övülmeye layık şan ve şerefi yüce olansın. Muhammed (s.a.v.)’e onun soy sop ve inanan yakınlarına İbrahim (a.s)’ın soy sopu ve inanan yakınlarını mübarek kılıp bereketli hayatlar nasib ettiğin gibi mübarek kıl. Gerçekten sen övülmeye layık şanı şerefi yüce olansın.”
(Nesâî, Sehv: 46)[4]


Resulullah (s.a.v.) bir adama:
“Namazda neler diyorsun?” diye sordu.
Adam:
“Teşehhüdü okuyorum; sonra Allah’tan cenneti istiyor ve cehennemden de O’na sığınıyorum.
Fakat ne senin ve ne de Muaz’ın mırıldandığını ben mırıldanmayı beceremiyorum.” dedi.
Bunun üzerine Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Biz de cennet ve cehennemle ilgili dualar mırıldanıyoruz.”[5]

**Et Tayiyyatu ve salavatları okuduktan Sonra Okunacak Dualar Veya
**SELÂMDAN ÖNCE OKUNACAK DUALAR **Şimdi sıra dualara geldi

Resulullah'ın (s.a.v.) namazında çeşitli dualar yapardı.
Bazen birini, bazen diğerini okuyarak dua ederdi.[6]
Bunların dışında başka duaları da kabul ederdi.
“Namaz kılan kişiye, bunlar içinden dilediğini seçmesini emrederdi.”[7]
Bu dualar şunlardır:

اَللَّهُمَّ! إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ و أعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَسيِحِ الدَّجَّالِ. و أعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ المَحْيَا وَالمَمَاتِ. اللَّهُمَّ! إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنَ الْمَأْثَمِ و الْمَغْرَمِ

1 - ) “Allahümme! İnnî eûzu bike min azâbi’l-kabri ve eûzu bike min fitneti’l-mesihi’d-deccal, ve eûzu bike min fitneti’l-mahyâ ve’l-memât. Allahümme! İnnî eûzu bike mine’l-me’semi ve’l-meğram”
“Allah’ım! Kabir azabından, Mesih Deccal’in fitnesin­den, hayatın ve ölümün fitnesinden sana sığınıyorum. Allah‘ım! Allah’ım! Günahlardan (veya günaha yol açacak du­rumlar­dan) ve borçtan sana sığınıyorum.”[8]

اَللَّهُمَّ! إنِّي أعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا عَمِلْتُ و مِنْ شَرِّ مَا لَمْ أَعْمَلْ
[بَعْدُ]

2 - ) “Allahümme! İnnî eûzu bike min şerri mâ amiltu ve min şerri mâ lem a’mel [ba’du]”

“Allah’ım! Yaptıklarımın şerrinden ve [henüz] yapmadıklarımın şerrinden [9]
sana sığınıyorum.” [10]

اََللَّهُمَّ! حَاسِبْنِي حِسَاباً يَسِيراً

3 - ) “Allahümme! Hâsibnî hisâben yesirâ”
“Allah’ım! Hesabımı kolaylaştır.”[11]

اَللَّهُمَّ! بِعِلْمِك الْغَيْبِ و قُدْرَتِكَ عَلىَ الْخَلْقِ؛ أَحْيِنِي مَا عَلِمْتَ الْحَياةَ خَيْراً لِي. وَتَوَفَّنِي إذَا كَانَتِ الْوَفَاةُ خَيْراً لِى. اَللَّهُمَّ! وَ أَسْأَلُكَ خَشْيَتَكَ في الْغَيْبِ و الشَّهادَةِ. و أَسْألُكَ كَلِمَةَ الْحَقِّ (وفي رواية: الْحُكْمِ) وَ الْعَدْلَ في الْغَضَبِ وَالرِّضَا. و أَسْأَلُكَ الْقَصْدَ فِي الْفَقْرِ وَالْغِنَى. وَ أَسأَلُكَ نَعِيمًا لاَ يَبِيدُ. وَ أَسْأَلُكَ قُرَّةَ عَيْنٍ [لاَ تَنْفَدُ وَ] لاَ تَنْقَطِعُ وَ أَسْألُكَ الرِّضَى بَعْدَ الْقَضاءِ. وَ أَسْأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ. وَ أَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلىَ وَجْهِكَ؟ وَ [أَسْأَلُكَ] الشَّوْقَ إِلىَ لِقَائِكَ فِي غَيْرِ ضَرَّاءِ مَضَرَّةٍ وَ لاَ فِتْنَةٍ مُضِلَّةٍ . أَللَّهُمَّ! زَيِّناَّ بِزِينَةِ اْلإِيماَنِ وَ إجْعَلْناَ هُدَاًة مُهْتَدِينَ

4 - ) “Allahümme! Bi ilmike’l-ğaybi ve kudretike ale’l-halki; ahyinî mâ alimte’l-hayâte hayran lî, ve teveffenî izâ kâneti’l-vefâtü hay­ran lî. Allahümme! Ve es’elüke haşyeteke fi’l-ğaybi ve’ş-şehâdeti, ve es’elüke kelimete’l-hakki (Bir ri­vayette: hükmi) ve’l-adle fi’l-gadabi ve’r-rıdâ, ve es’elüke’l-kasde fi’l-fakri vel-ğınâ, ve es’elüke naîmen la yebîdü, ve es’elüke kurrate aynin [lâ tenfedü] ve lâ tenkati’u, ve es’e­lüke’r-rıdâ ba’de’l-kadâ, ve es’elüke berde’l-ayşi ba’de’l-mevti, ve es’elüke lezzete’n-na­zari ilâ vechike, ve [es’elü­ke]’ş-şevk ilâ likâike fî gayri darrâ-i mazarratin, ve lâ fitnetin mu­dilletin. Allahümme! Zeyyinnâ bi-zîneti’l-imân, vec’alnâ hü­dâ­ten mühtedîn”

“Allah’ım! Gayba dair bilgin ve yaratılanlar üzerindeki kud­­retinle sana dua ediyorum. Yaşamak benim için hayırlı olduğu müddetçe beni yaşat. Eğer ölüm benim için daha hayırlı ise beni katına al. Allah’ım! Senden, gizlide ve açıkta senin korkunu duymayı istiyorum. Öfke ve hoşnutluk anla­rında hak sözü (bir rivayette: hükmü) söylemeyi ve adaletli olmayı istiyorum. Zenginlikte ve fakirlikte dengeli olmayı is­tiyo­rum. Asla tükenmeyecek bir nimet istiyorum. [Son bul­mayacak,] kesilmeyecek bir iç ferahlığı istiyorum. Takdirine razı olmayı istiyorum. Öldükten sonra rahat bir yaşantı istiyorum. Yüzünü görmenin hazzını bana nasip et­meni [is­tiyorum]. Herhangi bir zarardan ve saptıran bir fit­neden do­layı olmaksızın seninle bu­luşmanın özlemini bana bah­şet­meni istiyorum. Allah’ım! Bizleri iman süsüyle güzel­leştir. Bizleri hidayete eren ve hidayete çağıran insanlar yap.”[12]

اَللَّهُمَّ! إنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْماً كَثيراً، وَلاَ يَغفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أنْتَ، فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مَنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي، إنَّكَ أنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

9 - )Resulullah ’in (s.a.v.) teşehhüd ile selâm arasında en son okuduğu dualardan biri de şudur:
“Allahümme İğfirlî mâ kaddemtü ve mâ ehhartü ve mâ esrartü ve mâ a’lentü ve mâ esraftü ve mâ ente a’lemu bihi minnî, ente’l-mukaddimu ve ente’l-muahhiru, lâ ilâhe illâ ente”

“Allah’ım! Bugüne kadar yaptığım ve bundan sonra ya­pabileceğim, gizli ve açıktan işlediğim, haddi aştığım ve se­nin benden daha iyi bildiğin günahlarımı bağışla. Sen, öne geçiren (el-Mukaddim) ve geri bırakansın (el-Muahhir). Senden başka ilâh yok.” [17]

   Kaynak:
[1]:Buhari dua www.kitapyurdu.com
[2]:Sunen-i Tirmizi:Tercüme Abdullah Parlıyan:Namaz Bölümleri..:Bölüm: 215 NAMAZLARDA OTURUŞLARDA NE OKUNMALI?
[3]:Sunen-i Tirmizi:Tercüme Abdullah Parlıyan:Namaz Bölümleri..:Bölüm: 216 NAMAZDA OTURUNCA NE OKUNUR?
[4]:Sunen-i İmam Tirmizi Tercume:Abdullah Parlıyan..:Vıtr Bölümü Hadis No 483:
[5]:Ebû Davud, İbn Mâce ve İbn Huzeyme (1/87/1) sahih senedle rivâyet etmiştir.[İbn Mâce, İkametü's-salât 26 (910), c.3, s.178; Ebû Dâvud, Salât 123-124 (792-793), c.3, s.234-235. Mütercim]
Hadislerle Hz. Peygamber'in Namaz Kılma Şekli Yazarı Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî Yayına Hazırlayan Osman Arpaçukuru BEKA YAYINLARI

[6]:Metinde “teşehhüdünde” demedik; çünkü hadiste “namazında” denilmekte, teşehhüdle veya başka şeyle kayıtlandırılmamaktadır.
Bu ise secde ve teşehhüd gibi dua etmek için uygun olan her yeri içine alır.
Nitekim daha önce, secde ve teşehhüdde dua edilmesine ilişkin Resulullah'ın (s.a.v.)in emirleri geçmişti.
[8]:Buhârî, Müslim. Esrem şöyle anlatmıştır:
“Ahmed’e: “Teşehhüdden sonra nasıl dua edeyim?” diye sordum. “Hadiste geldiği gibi.” dedi.
“Resulullah'ın (s.a.v.): “Sonra kişi dilediği duayı yapsın.” buyurmadı mı?” dedim.
“Kişi, hadiste gelen dualardan dilediğini yapmakta serbesttir.” dedi.
Birkaç defa aynı soruyu sordum; o da her seferinde “Hadiste geldiği gibi.” karşılığını verdi.
Bunu, İbn Teymiye nakletmiş ve bu tesbiti güzel bulduğunu söylemiştir.
Bunu, onun “el-Mecmû’u” (69/218/1) adlı kitabından kendi el yazısından naklettim.
İbn Teymiye diyor ki:
“el-Dua”nın başındaki “el” takısı, Allah’ın sevdiği duayı göstermekte olup, tür olarak duayı göstermez...”
Sonra şöyle der:
“En doğrusu şöyle demektir:
“Ancak meşru ve sünnet olan dualar yapılabilir.
Bunlar ise, hadislerle gelen ve fayda veren dualardır.”

Ben diyorum ki:
Bu, dediği gibidir.
Ancak duanın fayda verenini bilmek sağlam bilgiye bağlı bir husustur ki, bunu elde edenler de sayıca çok azdır.
Bu sebeple uygun ve münasip olan, hadislerde gelmiş bulunan dualarla yetinmektir.
Özellikle de dua eden kimse, duasında birtakım taleplerde bulunyorsa... Allah en iyisini bilir.
[Buhârî, Sıfatü's-salat 69 (101), c.2, s.822; Müslim, Salat 55, 57, 58 (402), c.3, s.1295. Mütercim]

[8]:Buhârî, Müslim. Bir hadiste Aişe (r.anha) şöyle demiştir:
“Bir kimse Resulullah'ın (s.a.v.): “Ey Allah’ın Rasûlü?! Borçtan ne çok Allah’a sığınıyorsun!” dedi.
Resulullah'ın (s.a.v.) şöyle buyurdu:
“Kişi borçlu olduğu zaman konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz.”
[Buhârî, Sıfatü's-salat 68 (99), c.2, s.820; Müslim, Mesâcid 129 (589), c.3, s.1700; Nesaî, Sehv 64 (1309), c. 3-4, s.84. Mütercim]
  
[9]:“Yaptıklarımın şerrinden”: Yani yaptığım kötülüklerin şerrinden. “ yapmadıklarımın şerrinden”: Yani, yapmayıp terk ettiğim iyi davranışların şerrinden.
[Nesâî’de ayrıca şu açıklama getirilmiştir:
“Yaptıklarımın ve yapmadıklarımın şerrinden”: Sebep olduğum ve sebep olmadığım kötülüklerin şerrinden.” Bkz. Nesaî, Sehv 63 (1307), c. 3-4, s.83. Mü­ter­cim.]


[10]:Nesâî sahih senedle ve “es-Sünne” adlı kitabında (370, tahkiki bana aittir, el-mektebü’l-islâmî yayınevi baskısı) İbn Ebû Asım rivâyet et­miş­tir. İlave, İbn Ebû Asım’a aittir.
[Nesaî, Sehv 63 (1307), c. 3-4, s.83; Ebû Dâvud, Vitr 32 (1550), c.6, s.77. Mütercim]


[11]:Ahmed, Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır.
Hadislerle Hz. Peygamber'in Namaz Kılma Şekli-SELÂMDAN ÖNCE OKUNACAK DUALAR Yazarı Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî Yayına Hazırlayan Osman Arpaçukuru BEKA YAYINLARI

[12]:Nesâî, Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır.

[13]:Buhârî, Müslim.[Buhârî, Sıfatü's-salat 68 (100), c.2, s.821; Müslim, Zikr (2705); Ne­saî, Sehv 59 (1302), c. 3-4, s.79. Mütercim]

[14]:Ebû Davud, Nesâî, Ahmed ve İbn Huzeyme. Hâkim hadisin sahih ol­duğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır.[ Nesaî, Sehv 58 (1301), c. 3-4, s.78; Ebû Dâvud, Salât (985), c.4, s.34-35. Mütercim] Hadislerle Hz. Peygamber'in Namaz Kılma Şekli Yazarı Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî Yayına HazırlayanOsman Arpaçukuru BEKA YAYINLARI [15]:Ahmed, Tayâlisî, “el-Edebü’l-müfred” adlı kitabında Buhârî, İbn Mâce ve Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır. Hadisi ben de “es-Sahîha”da (1542) tahriç ettim.[İbn Mâce, Dua (3846). Mütercim]

[16]:Ebû Davud, Nesâî, Ahmed, “el-Edebü’l-müfred” adlı kitabında Bu­hârî, Taberânî ve “et-Tevhîd” (44/2, 67/1, 70/1-2) adlı kitabında İbn Mendeh sahih senedlerle rivâyet etmişlerdir.[Nesaî, Sehv 58 (1300), c. 3-4, s.77-78; Ebû Dâvud, Vitr 23 (1495), c.5, s.491. Mütercim]
Bunun dışındaki “makamı için”, “hakkı için” ve “hürmetine” gibi ifadelerle yapılan tevessüllere gelince,
Ebû Hanife ve arkadaşları bunun mekruh olduğunu söylemişlerdir.
Mekruhluk, herhangi bir ifade ile kayıtlanmadığı zaman haramlık anlamındadır.
Maalesef aralarında âlimlerin de bulunduğu pek çok insan, bu meşru tevessülden yüz çevirmektedir.
En hafif tanımlamayla ihtilaflı olduğu söylenebilecek olan bid’at tevessüle olan bağlılıklarının yanı sıra neredeyse hiçbirinin, Allah’ın güzel isim ve sıfatlarıyla yapılan bu meşru tevessülü yaptığını duyamazsın.


Sanki başkası caiz değilmişcesine bid’at olan tevessüle devam etmektedirler.
Şeyhülislâm İbn Teymiye’nin bu konuda “et-Tevessül ve’l-vesîle” adında çok güzel bir kitabı var ki, incelenmelidir.
Bu kitap, alanında benzeri olmayan çok önemli bir kitaptır.


Benim de “et-Tevessül envâuhu ve ahkâmuhu” adında, iki baskısı yapılmış olan bir kitabım bulunuyor.
Konusu ve kitabın anlatım tarzı bakımından bu da oldukça önemli bir kitaptır.
Bu kitapta, bazı çağdaş doktorların ortaya attığı şüphelere cevaplar da bulunmaktadır.


Allah bizlere de onlara da hidayet etsin.Hadislerle Hz. Peygamber'in Namaz Kılma Şekli Yazarı Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî Yayına Hazırlayan Osman Arpaçukuru BEKA YAYINLARI
Hadiste Allah’ın güzel isim ve sıfatlarıyla tevessül edildiği geç­mek­tedir. Bu, Allah’ın: “En güzel isimler (el-esmâü'l-hüsnâ) Allah'ındır. O halde O'na o güzel isimlerle dua edin.” (A’raf, 180) buyruğunda emretmiş olduğu şeydir.

[17]:Müslim, Ebû Avâne.Müslim, Salatu'l-Müsâfirîn 201 (771), c.4, s.2193. Mütercim]

[18] Metinde “teşehhüdünde” demedik; çünkü hadiste “namazında” de­nil­mekte, teşehhüdle veya başka şeyle kayıtlandırılmamaktadır. Bu ise secde ve teşehhüd gibi dua etmek için uygun olan her yeri içine alır. Nitekim daha önce, secde ve teşehhüdde dua edilmesine ilişkin Hz. Peygamber’in emirleri geçmişti.

[19] Buhârî, Müslim. Esrem şöyle anlatmıştır:
“Ahmed’e: “Teşehhüdden sonra nasıl dua edeyim?” diye sordum. “Ha­diste geldiği gibi.” dedi. “Hz. Peygamber (s.a.v.): “Sonra kişi dile­diği duayı yapsın.” buyurmadı mı?” dedim. “Kişi, hadiste gelen dua­lardan dilediğini yapmakta serbesttir.” dedi. Birkaç defa aynı soruyu sordum; o da her seferinde “Hadiste geldiği gibi.” karşılığını verdi. Bunu, İbn Teymiye nakletmiş ve bu tesbiti güzel bulduğunu söyle­miştir. Bunu, onun “el-Mecmû’u” (69/218/1) adlı kitabından kendi el yazısından naklettim. İbn Teymiye diyor ki: “el-Dua”nın başındaki “el” takısı, Allah’ın sevdiği duayı göstermekte olup, tür olarak duayı gös­termez...” Sonra şöyle der: “En doğrusu şöyle demektir: “Ancak meş­ru ve sünnet olan dualar yapılabilir. Bunlar ise, hadislerle gelen ve fayda veren dualardır.”
Ben diyorum ki: Bu, dediği gibidir. Ancak duanın fayda verenini bil­mek sağlam bilgiye bağlı bir husustur ki, bunu elde edenler de sayıca çok azdır. Bu sebeple uygun ve münasip olan, hadislerde gelmiş bulunan dualarla yetinmektir. Özellikle de dua eden kimse, duasında birtakım taleplerde bulunyorsa... Allah en iyisini bilir. [Buhârî, Sıfatü's-salat 69 (101), c.2, s.822; Müslim, Salat 55, 57, 58 (402), c.3, s.1295. Mütercim]

[20] Buhârî, Müslim. Bir hadiste Hz. Aişe (r.anha) şöyle demiştir: “Bir kimse Hz. Peygamber’e (s.a.v.): “Ey Allah’ın Rasûlü‎! Borçtan ne çok Alla­h’a sığınıyorsun!” dedi. Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kişi borçlu olduğu zaman konuştuğunda yalan söyler, söz verdi­ğin­de sözünde durmaz.” [Buhârî, Sıfatü's-salat 68 (99), c.2, s.820; Müslim, Mesâcid 129 (589), c.3, s.1700; Nesaî, Sehv 64 (1309), c. 3-4, s.84. Mütercim]

[21] “Yaptıklarımın şerrinden”: Yani yaptığım kötülüklerin şerrinden. “yap­madıklarımın şerrinden”: Yani, yapmayıp terk ettiğim iyi davranışların şer­rinden. [Nesâî’de ayrıca şu açıklama getirilmiştir: “Yaptıklarımın ve yap­ma­dık­la­rımın şerrinden”: Sebep olduğum ve sebep olmadığım kö­tü­lüklerin şerrinden.” Bkz. Nesaî, Sehv 63 (1307), c. 3-4, s.83. Mü­ter­cim.]

[22] Nesâî sahih senedle ve “es-Sünne” adlı kitabında (370, tahkiki bana aittir, el-mektebü’l-islâmî yayınevi baskısı) İbn Ebû Asım rivâyet et­miş­tir. İlave, İbn Ebû Asım’a aittir. [Nesaî, Sehv 63 (1307), c. 3-4, s.83; Ebû Dâvud, Vitr 32 (1550), c.6, s.77. Mütercim]

[23] Ahmed, Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır.
[24] Nesâî, Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır. [Nesaî, Sehv 62 (1305-1306), c. 3-4, s.81-82. Mütercim]

[25] Buhârî, Müslim. [Buhârî, Sıfatü's-salat 68 (100), c.2, s.821; Müslim, Zikr (2705); Ne­saî, Sehv 59 (1302), c. 3-4, s.79. Mütercim]

[26] Ahmed, Tayâlisî, “el-Edebü’l-müfred” adlı kitabında Buhârî, İbn Mâce ve Hâkim. Hâkim hadisin sahih olduğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır. Hadisi ben de “es-Sahîha”da (1542) tah­riç ettim. [İbn Mâce, Dua (3846). Mütercim]

[27] Ebû Davud, İbn Mâce ve İbn Huzeyme (1/87/1) sahih senedle rivâyet etmiştir. [İbn Mâce, İkametü's-salât 26 (910), c.3, s.178; Ebû Dâvud, Salât 123-124 (792-793), c.3, s.234-235. Mütercim]

[28] Ebû Davud, Nesâî, Ahmed ve İbn Huzeyme. Hâkim hadisin sahih ol­duğunu söylemiş; Zehebî de bu görüşünde ona katılmıştır. [Nesaî, Sehv 58 (1301), c. 3-4, s.78; Ebû Dâvud, Salât (985), c.4, s.34-35. Mütercim]

[29] Hadiste Allah’ın güzel isim ve sıfatlarıyla tevessül edildiği geç­mek­tedir. Bu, Allah’ın: “En güzel isimler (el-esmâü'l-hüsnâ) Allah'ındır. O halde O'na o güzel isimlerle dua edin.” (A’raf, 180) buyruğunda emretmiş olduğu şeydir.
Bunun dışındaki “makamı için”, “hakkı için” ve “hürmetine” gibi ifa­delerle yapılan tevessüllere gelince,
Ebû Hanife ve arkadaşları bu­nun mekruh olduğunu söylemişlerdir. Mekruhluk, herhangi bir ifade ile kayıtlanmadığı zaman haramlık anlamındadır. Maalesef ara­larında âlimlerin de bulunduğu pek çok insan, bu meşru tevessülden yüz çevirmektedir. En hafif tanımlamayla ihtilaflı olduğu söylene­bilecek olan bid’at tevessüle olan bağlılıklarının yanı sıra neredeyse hiçbiri­nin,
Allah’ın güzel isim ve sıfatlarıyla yapılan bu meşru teves­sülü yaptığını duyamazsın. Sanki başkası caiz değilmişcesine bid’at olan te­vessüle devam etmektedirler.
Şeyhülislâm İbn Teymi­ye’nin bu konuda “et-Tevessül ve’l-vesîle” adında çok güzel bir kitabı var ki, ince­lenmelidir. Bu kitap, alanında benzeri olmayan çok önemli bir kitaptır.
Benim de “et-Tevessül envâuhu ve ahkâmuhu” adında, iki bas­kısı yapılmış olan bir kitabım bulunuyor. Konusu ve kitabın anla­tım tarzı bakımından bu da oldukça önemli bir kitaptır. Bu kitapta, bazı çağdaş doktorların ortaya attığı şüphelere cevaplar da bulun­maktadır.
Allah bizlere de onlara da hidayet etsin.


[30] Ebû Davud, Nesâî, Ahmed, “el-Edebü’l-müfred” adlı kitabında Bu­hârî, Taberânî ve “et-Tevhîd” (44/2, 67/1, 70/1-2) adlı kitabında İbn Mendeh sahih senedlerle rivâyet etmişlerdir. [Nesaî, Sehv 58 (1300), c. 3-4, s.77-78; Ebû Dâvud, Vitr 23 (1495), c.5, s.491. Mütercim]
[31] Müslim, Ebû Avâne. [Müslim, Salatu'l-Müsâfirîn 201 (771), c.4, s.2193. Mütercim]

Hadislerle Hz. Peygamber'in Namaz Kılma Şekli-SELÂMDAN ÖNCE OKUNACAK DUALAR Yazarı Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî Yayına Hazırlayan Osman Arpaçukuru BEKA YAYINLARI