ErayKitap Web Sitesine Hoş Geldiniz !
Kur'an-ı Kerim Türkçe Meali
Abdulvahid Metin
Kur'an-ı Kerim Meali
26- eş-ŞUARA SURESİ
(Mekke’de inmiştir, 227 ayettir.)
Rahman ve Rahim Allah’ın adıyla...
1) Tâ. Sîn. Mîm.
2) Bunlar, apaçık Kitab'ın âyetleridir.
3) Onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendine kıyacaksın!
4) Biz dilesek, onların üzerine gökten bir mucize indiririz de, ona boyunları eğilip kalır.
5) Kendilerine, o çok esirgeyici Allah'tan hiçbir yeni öğüt gelmez ki, ondan yüz çevirmesinler.
6) Üstelik (ona) "yalandır" derler; fakat alay edip durdukları şeylerin haberleri yakında onlara gelecektir.
7) Yeryüzüne bir bakmazlar mı! Orada her güzel çiftten nice bitkiler yetiştirdik.
8) Şüphesiz bunlarda bir nişâne vardır; ama çoğu iman etmezler.
9) Şüphe yok ki Rabbin, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
10-11) Hani Rabbin Musa'ya: O zalimler güruhuna, Firavun'un kavmine git. Hâla sakınmayacaklar mı onlar? diye seslenmişti.
12) Musa şöyle dedi: Rabbim! Doğrusu, beni yalancılıkla suçlamalarından korkuyorum.
13) (Bu durumda) içim daralır, dilim dönmez; onun için Harun'a da elçilik ver.
14) Onların bana isnad ettikleri bir suç da var. Bundan ötürü beni öldürmelerinden korkuyorum.
15) Allah buyurdu: Hayır! İkiniz mucizelerimizle gidin. Şüphesiz ki, biz sizinle beraberiz, işitmekteyiz.
16) Haydi Firavun'a gidip deyin ki: Gerçekten biz, âlemlerin Rabbi'nin elçisiyiz;
17) İsrailoğullarını bizimle beraber gönder.
18) (Kendisine Allah'ın emri tebliğ edilince Firavun) dedi ki: Biz seni çocukken himayemize alıp büyütmedik mi? Hayatının birçok yıllarını aramızda geçirmedin mi?
19) Sonunda o yaptığın (kötü) işi de yaptın. Sen nankörün birisin!
20) Dedi ki: o işi o anda sonunun ne olacağını bilmeyerek yaptım.
21) Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hikmet bahşetti ve beni peygamberlerden kıldı.
22) O nimet diye başıma kaktığın ise, (aslında) İsrailoğullarını kendine kul köle etmendir.
23) Firavun dedi ki: Âlemlerin Rabbi dediğin de nedir?
24) Musa cevap verdi: Eğer işin gerçeğini düşünüp anlayan kişiler olsanız, (itiraf edersiniz ki) O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin Rabbidir.
25) Dedi ki: Etrafında bulunanlara: İşitiyor musunuz?
26) Musa dedi ki: O, sizin de Rabbiniz, daha önceki atalarınızın da Rabbidir.
27) Dedi ki: Size gönderilen bu elçiniz mutlaka delidir,
28) Dedi ki:: Şayet aklınızı kullansanız, O, doğunun, batının ve ikisinin arasında bulunanların Rabbidir.
29) Firavun: Benden başkasını tanrı edinirsen, andolsun ki seni zindanlıklardan ederim! dedi.
30) Dedi ki: Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı?
31) Firavun: Doğru söyleyenlerden isen, haydi getir onu! diye karşılık verdi.
32) Bunun üzerine Musa asâsını atıverdi; bir de ne görsünler, asâ apaçık koca bir yılan (oluvermiş)!
33) Elini de çıkardı; o da seyredenlere bembeyaz görünen!
34) Firavun, çevresindeki ileri gelenlere: Bu, dedi, doğrusu çok bilgili bir sihirbaz!
35) Sizi sihiriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz?
36) Dediler ki: Onu ve kardeşini eğle ve şehirlere toplayıcı görevliler gönder;
37) Ne kadar bilgisi derin sihirbaz varsa sana getirsinler.
38) Böylece sihirbazlar belli bir günün tayin edilen vaktinde biraraya getirildi.
39) Halka: Siz de toplanıyor musunuz (haydi hemen toplanın), denildi.
40) (Firavun'un adamları:) Eğer üstün gelirlerse, herhalde sihirbazlara uyarız, dediler.
41) Sihirbazlar geldiklerinde Firavun'a: Şayet biz üstün gelirsek, muhakkak bize bir ücret vardır değil mi? dediler.
42) Firavun cevap verdi: Evet, o takdirde hiç şüphe etmeyin, gözde kimselerden de olacaksınız.
43) Musa onlara: Ne atacaksanız atın! dedi.
44) Bunun üzerine iplerini ve değneklerini attılar ve: Firavun'un kudreti hakkı için elbette bizler galip geleceğiz, dediler.
45) Sonra Musa asâsını attı; bir de ne görsünler, onların uydurduklarını yutuveriyor!
46) Sihirbazlar derhal secdeye kapandılar.
47) "Alemlerin Rabbine, iman ettik" dediler.
48) "Musa ve Harun'un Rabbine iman ettik" .
49) Firavun, (kızgınlık içinde) dedi ki: Ben size izin vermeden ona iman ettiniz ha! Demek ki size sihiri öğreten büyüğünüzmüş o! Ama şimdi bileceksiniz: Andolsun, ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi astıracağım!
50) "Zararı yok, dediler, (nasıl olsa) biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz."
51) "Biz, ilk iman edenler olduğumuz için Rabbimizin hatalarımızı bağışlayacağını umarız."
52) Musa'ya: Kullarımı geceleyin yola çıkar; çünkü takip edileceksiniz, diye vahyettik.
53) Firavun da şehirlere (asker) toplayıcılar gönderdi:
54) "Esasen bunlar, sayıları az, bölük pörçük bir cemaattır."
55) "(Böyle iken) kesinkes bizi öfkelendirmişlerdir."
56) "Biz ise, elbette uyanık bir cemaatız."
57) Ama biz onları, bahçelerden, pınarlardan, çıkardık.
58) Hazinelerden ve değerli bir yerlerden.
59) Böylece, bunlara İsrailoğullarını mirasçı yaptık.
60) Derken gün doğumunda onların ardına düştüler.
61) İki topluluk birbirini görünce, Musa'nın adamları: İşte yakalandık! dediler.
62) Dedi ki: Asla! Rabbim şüphesiz benimledir, bana yol gösterecektir.
63) Bunun üzerine Musa'ya: Asân ile denize vur! diye vahyettik. derhal yarıldı, her bölük koca bir dağ gibi oldu.
64) Ötekilerini de oraya yaklaştırdık.
65) Musa ve beraberindekilerin hepsini kurtardık.
66) Sonra ötekilerini suda boğduk.
67) Şüphesiz bunda bir ibret vardır; ama çokları iman etmiş değillerdir.
68) Şüphesiz Rabbin, işte O, Aziz’dir, Rahim’dir.
69) Onlara İbrahim’in haberini de oku.
70) Hani, babasına ve kavmine: “Siz neye ibadet ediyorsunuz?” demişti.
71) Demişlerdi ki: “Putlara ibadet ediyoruz, bunun için sürekli onların önünde bel büküp eğiliyoruz.”
72) Dedi ki: “Peki, dua ettiğiniz zaman onlar sizi işitiyorlar mı?”
73) “Ya da size bir yararları veya zararları dokunuyor mu?”
74) Dediler ki: “Hayır, ama biz atalarımızı böyle yapar bulduk.”
75) Dedi ki: “Şimdi neye ibadet ettiğinizi gördünüz mü?”
76) “Hem siz, hem de eski atalarınız?”
77) “İşte bunlar, gerçekten benim düşmanımdır; yalnızca alemlerin Rabbi hariç.”
78) “Ki beni yaratan ve bana hidayet veren O’dur.”
79) “Bana yediren ve içiren O’dur.”
80) “Hastalandığımda bana şifa veren O’dur.”
81) “Beni öldürecek, sonra diriltecek olan da O’dur.”
82) “Din günü hatalarımı bağışlayacağını umduğum da O’dur.”
83) “Rabbim, bana hüküm bağışla ve beni salihlere kat.”
84) “Sonrakiler arasında bana doğruluk dili ver.”
85) “Beni Na’îm cennetinin mirasçılarından kıl.”
86) “Babamı da bağışla. Çünkü o, sapıtanlardandır.”
87) “Ve beni diriltilecekleri gün küçük düşürme.”
88) “Malın da, çocukların da bir yarar sağlayamadığı bir günde.”
89) “Allah’a selim kalb ile gelmiş olanlar müstesna.”
90) Cennet takva sahiplerine yaklaştırılır.
91) Cehennem de azgınlar için sergilenir.
92) Ve onlara denilir ki: “İbadet etmekte olduklarınız nerede?”
93) “Allah’ın dışında olanlar; size yardımları dokunuyor mu veya kendilerine yardımları oluyor mu?”
94) Artık onlar ve azgınlar onun içine dökülüverilmiştir.
95) Ve İblis’in bütün orduları da.
96) Onlar orada tartışarak derler ki:
97) “Andolsun Allah’a, biz gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz.”
98) “Çünkü sizi alemlerin rabbi ile eşit tutuyorduk.”
99) “Bizi suçlulardan başkası saptırmadı.”
100) “Artık bizim için ne bir şefatçi var.”
101) “Ne de yakın bir dost.”
102) “Bizim için bir kere daha dönüş olsaydı da iman edenlerden olabilseydik.”
103) Şüphe yok ki bunda bir âyet vardır. Fakat onların çoğu mü’min değillerdi.
104) Muhakkak Rabbin Azîz’dir, Rahîm’dir.
105) Nuh kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar.
106) Kardeşleri Nuh onlara şöyle demişti:sakınmaz mısınız?
107) Bilin ki ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.
108) Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
109) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.
110) Onun için, Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
111) Onlar şöyle cevap verdiler: Sana düşük seviyeli kimseler tâbi olup dururken, biz sana iman eder miyiz hiç!
112) Nuh dedi ki: Onların yaptıkları hakkında bilgim yoktur.
113) Onların hesabı ancak Rabbime aittir. Bir düşünseniz!
114) Ben iman eden kimseleri kovacak değilim.
115) Ben ancak apaçık bir uyarıcıyım.
116) Dediler ki: Ey Nuh! (Bu davadan) vazgeçmezsen, iyi bil ki, taşlanmışlardan olacaksın!
117) Nuh: Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla suçladı.
118) Artık benimle onların arasında sen hükmünü ver. Beni ve beraberimdeki müminleri kurtar.
119) Bunun üzerine biz onu ve beraberindekileri, o dolu geminin içinde (taşıyarak) kurtardık.
120) Sonra da geri kalanları suda boğduk.
121) Doğrusu bunda büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.
122) Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
123) Âd (kavmi) de peygamberleri yalancılıkla suçladı.
124) Kardeşleri Hûd onlara şöyle demişti: sakınmaz mısınız?
125) Bilin ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.
126) Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
127) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.
128) Siz her yüksek yere bir alâmet dikerek eğleniyor musunuz?
129) Temelli kalacağınızı umarak sağlam yapılar mı ediniyorsunuz?
130) Yakaladığınız zaman, zorbalar gibi mi yakalıyorsunuz?
131) Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
132) Bildiğiniz şeyleri size bol bol veren, Allah'dan korkun.
133) ''O size verdi : davarlar, oğullar".
134) "Bahçeler çeşmeler." (Allah'a karşı gelmek) den sakının.
135) Doğrusu sizin hakkınızda muazzam bir günün azabından endişe ediyorum.
136) (Onlar) şöyle dediler: Sen öğüt versen de, vermesen de bizce birdir.
137) Bu, öncekilerin geleneğinden başka bir şey değildir.
138) Biz azaba uğratılacak da değiliz.
139) Böylece onu yalancılıkla suçladılar; biz de kendilerini helâk ettik. Doğrusu bunda büyük bir ibret vardır; ama çokları iman etmezler.
140) Şüphesiz Rabbin, işte O, Aziz’dir, Rahim’dir.
141) Semûd da peygamberleri yalancılıkla suçladı.
142) Kardeşleri Sâlih onlara şöyle demişti: sakınmaz mısınız?
143) Bilin ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.
144) Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
145) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.
146) Siz burada, güven içinde bırakılacak mısınız?
147) "Böyle bahçelerde, çeşme başlarında ?"
148) "Ekinlerin, salkımları sarkmış hurmalıkların arasında?"
149) Dağlardan ustaca evler yontuyorsunuz
150) Artık Allah'tan korkun ve bana itaat edin.
151) "O aşırıların emrine uymayın."
152) "Yeryüzünde bozgunculuk yapıp dirlik düzenlik vermeyenler(in sözüyle hareket etmeyin).
153) Dediler ki: Sen, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin!
154) Sen de ancak bizim gibi bir insansın. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bize bir mucize getir.
155) Salih: İşte bu dişi devedir; onun bir su içme hakkı vardır, belli bir günün içme hakkı da sizindir, dedi.
156) Ona bir kötülükle ilişmeyin, yoksa sizi muazzam bir günün azabı yakalayıverir.
157) Buna rağmen onlar deveyi kestiler; ama pişman da oldular.
158) Bunun üzerine onları azap yakaladı. Doğrusu bunda, büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.
159) Şüphesiz Rabbin, işte O, Aziz’dir, Rahim’dir.
160) Lût kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladı.
161) Kardeşleri Lût onlara şöyle demişti: sakınmaz mısınız?
162) Bilin ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.
163) Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
164) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.
165) Rabbinizin sizler için yarattığı eşlerinizi bırakıp da, insanlar içinden erkeklere mi yaklaşıyorsunuz? Doğrusu siz sınırı aşmış (sapık) bir kavimsiniz!
166) Rabbinizin sizler için yarattığı eşlerinizi bırakıp da, insanlar içinden erkeklere mi yaklaşıyorsunuz? Doğrusu siz sınırı aşmış (sapık) bir kavimsiniz!
167) Onlar şöyle dediler: Ey Lût! vazgeçmezsen, iyi bil ki, sürgün edilmişlerden olacaksın!
168) Lût: Doğrusu, dedi, ben sizin bu işinizden tiksinmekteyim!
169) Rabbim! Beni ve ailemi, onların yapageldiklerinden (vebalinden) kurtar.
170) Bunun üzerine onu ve bütün ailesini kurtardık.
171) Ancak bir kocakarı müstesna. O, geride kalanlardan.
172) Sonra diğerlerini helâk ettik.
173) Üzerlerine öyle bir yağmur yağdırdık ki... Uyarılanların yağmuru ne de kötü!
174) Elbet bunda büyük bir ibret vardır; fakat çokları iman etmezler.
175) Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
176) Eyke halkı da peygamberleri yalancılıkla suçladı.
177) Şuayb onlara şöyle demişti: sakınmaz mısınız?
178) Bilin ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim.
179) Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin.
180) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ücretimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir.
181) Ölçüyü tastamam yapın, (insanların hakkını) eksik verenlerden olmayın.
182) Doğru terazi ile tartın.
183) İnsanların hakkı olan şeyleri kısmayın. Yeryüzünde bozgunculuk yaparak karışıklık çıkarmayın.
184) Sizi ve önceki nesilleri yaratandan korkun.
185) Onlar şöyle dediler: Sen, olsa olsa iyice büyülenmiş birisin!
186) Sen de, ancak bizim gibi bir beşersin. Bilki, biz seni ancak yalancılardan biri sayıyoruz.
187) Şayet doğru sözlülerden isen, üstümüze gökten azap yağdır.
188) Şuayb: Rabbim yaptıklarınızı en iyi bilendir, dedi.
189) Velhasıl onu yalancı saydılar da, kendilerini o gölge gününün azabı yakalayıverdi. Gerçekten o, muazzam bir günün azabı idi!
190) Doğrusu bunda büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler.
191) Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir.
192) Muhakkak ki o âlemlerin Rabbinin indirmesidir.
193) (Resûlüm!) Onu Rûhu'l-emîn (Cebrail) indirdi.
194) Senin kalbine; uyarıcılardan olman için,
195) Apaçık Arapça bir dille.
196) O, şüphesiz daha öncekilerin kitaplarında da vardır.
197) Benî İsrail bilginlerinin onu bilmesi, onlar için bir delil değil midir?
198) Biz onu Arapça bilmeyenlerden birine indirseydik de,
199) Bunu onlara o okusaydı, yine ona iman etmezlerdi.
200) Onu günahkârların kalplerine böyle soktuk.
201) Onun için, acıklı azabı görünceye kadar ona iman etmezler.
202) İşte bu onlara, kendileri farkında olmadan, ansızın geliverecektir.
203) O zaman: Bize mühlet verilir mi acaba? diyeceklerdir.
204) Onlar bizim azabımızı mı çarçabuk istiyorlardı?
205) Ne dersin! Eğer biz onları yıllarca yaşatsak.
206) Sonra tehdit edilmekte oldukları başlarına gelse!
207) Faydalandırıldıkları nimetler onlara hiç yarar sağlamayacaktır.
208) Bununla birlikte hangi memleketi, helak ettikse muhakkak onu uyarıcı (peygamberleri) olmuştur.
209) (Onlar)ihtar edilmiştir ve biz zülmetmiş değilizdir.
210) O'nu (Kur'an'ı) şeytanlar indirmedi.
211) Bu onlara düşmez; zaten güçleri de yetmez.
212) Şüphesiz onlar, vahyi işitmekten uzak tutulmuşlardır.
213) O halde sakın Allah ile beraber başka tanrıya kulluk edip yalvarma, sonra azap edilenlerden olursun!
214) (Önce) en yakın akrabanı uyar.
215) Sana uyan müminlere (merhamet) kanadını indir.
216) Şayet sana karşı gelirlerse de ki: Ben sizin yaptıklarınızdan muhakkak ki uzağım.
217) Sen O mutlak galip ve engin merhamet sahibine güvenip dayan.
218) O ki, (gece namaza) kalktığın zaman seni görüyor.
219) Secde edenler arasında dolaşmanı da (görüyor).
220) Çünkü her şeyi işiten, her şeyi bilen O'dur.
221) Şeytanların ise kime ineceğini size haber vereyim mi?
222) Onlar, günaha, iftiraya düşkün olan herkesin üstüne inerler.
223) Bunlar, (şeytanlara) kulak verirler ve onların çoğu yalancıdırlar.
224) Şairler(e gelince), onlara da sapıklar uyarlar.
225) Baksana onlar her vâdide şaşkın şaşkın dolaşırlar.
226) Ve onlar yapamayacakları şeyleri söylerler.
227) Ancak iman edip iyi işler yapanlar, Allah'ı çok çok ananlar ve haksızlığa uğratıldıklarında kendilerini savunanlar başkadır. Haksızlık edenler, hangi dönüşe döndürüleceklerini yakında bileceklerdir.
سُبْحاَنَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
bilgisayarınıza indirebilir, ödev ve tezlerinizde kullanabilir ve siteyi referans göstermek koşuluyla
telif hakkı ödemeksizin site ve bloglarınızda yayınlayabilir ve kopyalayıp, çoğaltabilirsiniz.
