İsmail'i, Elyasa'yı, Yunus'u ve Lut'u da (hidayete eriştirdik). Onların hepsini alemlere üstün kıldık. (EN'AM SURESİ / 86)

Hani Lut da kavmine şöyle demişti: "Sizden önce alemlerden hiç kimsenin yapmadığı hayasız-çirkinliği mi yapıyorsunuz? (A'RAF SURESİ / 80)

"Gerçekten siz kadınları bırakıp şehvetle erkeklere yaklaşıyorsunuz. Doğrusu siz, ölçüyü aşan (azgın) bir kavimsiniz." (A'RAF SURESİ / 81)

Kavminin cevabı: "Yurdunuzdan sürüp çıkarın bunları, çünkü bunlar çokça temizlenen insanlarmış!" demekten başka olmadı. (A'RAF SURESİ / 82)

Bunun üzerine biz, karısı dışında onu ve ailesini kurtardık; o (karısı) ise (helake uğrayanlar arasında) geride kalanlardandı. (A'RAF SURESİ / 83)

Ve onların üzerine bir (azab) sağanağı yağdırdık. Suçlu-günahkarların uğradıkları sona bir bak işte. (A'RAF SURESİ / 84)

Ellerinin ona uzanmadığını görünce (İbrahim durumdan) hoşlanmadı ve içine bir tür korku düştü. Dediler ki: "Korkma. Biz Lut kavmine gönderildik." (HUD SURESİ / 70)

İbrahim'den korku gittiği ve ona müjde geldiği zaman, Lut kavmi konusunda bizimle çekişip-tartışmalara giriyor(du). (HUD SURESİ / 74)

Elçilerimiz Lut'a geldiği zaman, onlardan dolayı kaygılandı, göğsünü bir sıkıntı bastı ve: "Bu, zorlu bir gün" dedi. (HUD SURESİ / 77)

Kavmi ona doğru koşarak geldi; onlar daha önceden kötülükler işlemekteydiler. "Ey kavmim" dedi. "İşte benim kızlarım, bunlar sizler için daha temizdir. Artık Allah'tan korkun ve beni misafirim önünde küçük düşürmeyin. İçinizde hiç aklı başında olan (reşid) bir adam yok mu?" (HUD SURESİ / 78)

Dediler ki: "Andolsun, senin kızlarında bizim haktan bir şeyimiz (ilgimiz ve arzumuz) olmadığını sen de bilmişsindir. Bizim ne istediğimizi gerçekte sen biliyorsun." (HUD SURESİ / 79)

Dedi ki: "Size yetecek gücüm olsaydı veya sağlam bir yere sığınabilseydim." (HUD SURESİ / 80)

(Elçiler) Dediler ki: "Ey Lut, biz Rabbinin elçileriyiz. Onlar sana kesin olarak ulaşamazlar. Gecenin bir parçasında ailenle birlikte yürü (yola çık). Sakın, hiç biriniz dönüp arkasına bakmasın; fakat senin karın başka. Çünkü onlara isabet edecek olan, ona da isabet edecektir. Onlara va'dolunan (azab) sabah vaktidir. Sabah da yakın değil mi?" (HUD SURESİ / 81)

Böylece emrimiz geldiği zaman, üstünü altına çevirdik ve üzerlerine balçıktan pişirilmiş, istif edilmiş taşlar yağdırdık; (HUD SURESİ / 82)

Rabbinin katında 'belli bir biçime sokulmuş, damgalanmış' olarak. Bunlar zalimlerden uzak değildir. (HUD SURESİ / 83)

"Ey kavmim, bana karşı gelişiniz, sakın Nuh kavminin ya da Hud kavminin veya Salih kavminin başlarına gelenlerin bir benzerini size de isabet ettirmesin. Üstelik Lut kavmi size pek uzak değil." (HUD SURESİ / 89)

"Ama karısını (kurtaracaklarımız) dışında tuttuk, o, geride kalanlardandır." (HİCR SURESİ / 59)

Böylelikle elçiler Lut ailesine geldiklerinde, (HİCR SURESİ / 60)

(Lut) Dedi ki: "Sizler gerçekten tanınmamış bir topluluksunuz." (HİCR SURESİ / 61)

"Hayır" dediler. "Biz sana, onların hakkında kuşkuya kapıldıkları şeyle geldik." (HİCR SURESİ / 62)

"Sana gerçeği getirdik, biz şüphesiz doğru söyleyenleriz." (HİCR SURESİ / 63)

"Hemen aileni gecenin bir bölümünde yola çıkar, sen de onların ardından git ve sizden hiç kimse arkasına bakmasın; emrolunduğunuz yere gidin." (HİCR SURESİ / 64)

Ve onlara şu emri verdik: "Sabaha çıkarlarken onların arkası mutlaka kesilecektir." (HİCR SURESİ / 65)

Şehir halkı birbirlerine müjdeler vererek geldi. (HİCR SURESİ / 66)

(Lut onlara) "Bunlar benim konuğumdur, beni utandırıp-dillere düşürmeyin" dedi. (HİCR SURESİ / 67)

"Allah'tan korkup-sakının ve beni küçük düşürmeyin." (HİCR SURESİ / 68)

Dediler ki: "Biz seni 'herkes(in işin)e karışmaktan' alıkoymamış mıydık?" (HİCR SURESİ / 69)

Dedi ki: "Eğer yapmak-istiyorsanız, işte bunlar, benim kızlarım." (HİCR SURESİ / 70)

Ömrüne andolsun ki, onlar, sarhoşlukları içinde kör-sersemdiler. (HİCR SURESİ / 71)

Derken, tan yerinin ağarma vaktine girdiklerinde onları (o korkunç ve dayanılmaz) çığlık yakalayıverdi. (HİCR SURESİ / 72)

Anında (yurtlarının) üstünü altına çevirdik ve üzerlerine balçıktan pişirilmiş taş yağdırdık. (HİCR SURESİ / 73)

Elbette bunda 'derin bir kavrayışa sahip olanlar' için gerçekten ayetler vardır. (HİCR SURESİ / 74)

O (şehir de) gerçekten bir yol üstünde (hâlâ) durmaktadır. (HİCR SURESİ / 75)

Elbette, bunda iman edenler için gerçekten ayetler vardır. (HİCR SURESİ / 76)

Eyke halkı da gerçekten zalim-kimselerdi. (HİCR SURESİ / 77)

Lut'a da bir hüküm ve ilim verdik ve onu çirkin işler yapmakta olan şehirden kurtardık. Şüphesiz onlar, bozulmaya uğrayan kötü bir kavimdi. (ENBİYA SURESİ / 74)

Onu rahmetimize soktuk, çünkü o, salihlerdendi. (ENBİYA SURESİ / 75)

"Allah'tan korkup-sakının ve beni küçük düşürmeyin." (HİCR SURESİ / 68)

Lut (kavmi) de, gönderilen (elçi)leri yalanladı. (ŞUARA SURESİ / 160)

Hani onlara kardeşleri Lut: "Sakınmaz mısınız?" demişti. (ŞUARA SURESİ / 161)

"Gerçek şu ki, ben size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim." (ŞUARA SURESİ / 162)

"Artık Allah'tan korkup-sakının ve bana itaat edin." (ŞUARA SURESİ / 163)

"Buna karşılık ben sizden bir ücret istemiyorum; ücretim yalnızca alemlerin Rabbine aittir." (ŞUARA SURESİ / 164)

"Siz insanlardan (cinsel arzuyla) erkeklere mi gidiyorsunuz? (ŞUARA SURESİ / 165)

"Rabbinizin sizler için yaratmış bulunduğu eşlerinizi bırakıyorsunuz. Hayır, siz sınırı çiğneyen bir kavimsiniz." (ŞUARA SURESİ / 166)

Dediler ki: "Ey Lut, eğer (bu söylediklerine) bir son vermeyecek olursan, gerçekten (burdan) sürülüp çıkarılanlardan olacaksın." (ŞUARA SURESİ / 167)

Dedi ki: "Gerçekten ben, sizin bu yaptığınıza öfke ile karşı olanlardanım." (ŞUARA SURESİ / 168)

"Rabbim, beni ve ailemi bunların yaptıklarından kurtar." (ŞUARA SURESİ / 169)

Bunun üzerine onu ve bütün ailesini kurtardık. (ŞUARA SURESİ / 170)

Yalnızca geri kalanlar içinde bir kocakarı hariç. (ŞUARA SURESİ / 171)

Sonra geride kalanları yerle bir ettik. (ŞUARA SURESİ / 172)

Ve üzerlerine bir yağmur yağdırdık; uyarılıp-korkutulanların yağmuru ne kötü. (ŞUARA SURESİ / 173)

Gerçekten, bunda bir ayet vardır, ama onların çoğu iman etmiş değildirler. (ŞUARA SURESİ / 174)

Ve şüphesiz, senin Rabbin, güçlü ve üstün olandır esirgeyendir. (ŞUARA SURESİ / 175)

Lut da; hani kavmine demişti ki: "Siz, açıkça gördüğünüz halde, yine de o çirkin utanmazlığı yapacak mısınız?" (NEML SURESİ / 54)

"Siz gerçekten, kadınları bırakıp şehvetle erkeklere mi yaklaşıyorsunuz? Hayır, siz (yaptığı şeyi) bilmeyen bir kavimsiniz." (NEML SURESİ / 55)

Kavminin cevabı: "Lut ailesini şehrinizden sürüp çıkarın. Temiz kalmak isteyen insanlarmış" demekten başka olmadı. (NEML SURESİ / 56)

Biz de, onu ve ailesini kurtardık, yalnızca karısı hariç; onu geride (azab içinde kalanlar arasında) takdir ettik. (NEML SURESİ / 57)

Ve üzerlerine bir yağmur yağdırdık. Uyarılanların yağmuru ne kötüdür. (NEML SURESİ / 58)

Dedi ki: "Hamd Allah'ındır ve selam O'nun seçtiği kullarının üzerinedir. Allah mı daha hayırlı yoksa onların ortak koştukları mı?" (NEML SURESİ / 59)

(İbrahim) Dedi ki: "Siz gerçekten, Allah'ı bırakıp dünya hayatında aranızda bir sevgi-bağı olarak putları (ilahlar) edindiniz. Sonra kıyamet günü, kiminiz kiminizi inkar edip-tanımayacak ve kiminiz kiminize lanet edeceksiniz. Sizin barınma yeriniz ateştir ve hiç bir yardımcınız yoktur." (ANKEBUT SURESİ / 25)

Bunun üzerine Lut ona iman etti ve dedi ki: "Gerçekten ben, Rabbime hicret edeceğim. Çünkü şüphesiz O, güçlü ve üstün olandır, hüküm ve hikmet sahibidir." (ANKEBUT SURESİ / 26)

Biz ona İshak'ı ve Yakub'u armağan ettik ve onun soyunda (seçtiklerimize) peygamberliği ve kitabı (vahy ihsanı) kıldık, ecrini de dünyada verdik. Şüphesiz o, ahirette salih olanlardandır. (ANKEBUT SURESİ / 27)

Lut da; hani kavmine demişti: "Siz gerçekten, sizden önce alemlerden hiç kimsenin yapmadığı 'çirkin bir utanmazlığı' yapıyorsunuz." (ANKEBUT SURESİ / 28)

"Siz, (yine de) erkeklere yaklaşacak, yol kesecek ve bir araya gelişlerinizde çirkinlikler yapacak mısınız?" Bunun üzerine kavminin cevabı yalnızca: "Eğer doğru söylüyor isen, bize Allah'ın azabını getir" demek oldu. (ANKEBUT SURESİ / 29)

Dedi ki: "Rabbim, fesat çıkaran (bu) kavme karşı bana yardım et." (ANKEBUT SURESİ / 30)

Bizim elçilerimiz İbrahim'e bir müjde ile geldikleri zaman, dediler ki: "Gerçek şu ki, biz bu ülkenin halkını yıkıma uğratacağız. Çünkü onun halkı zalim oldular." (ANKEBUT SURESİ / 31)

Dedi ki: "Onun içinde Lut da vardır." Dediler ki: "Onun içinde kimin olduğunu biz daha iyi biliriz. Kendi karısı dışında, onu ve ailesini muhakkak kurtaracağız. O (karısı) arkada kalacak olanlardandır." (ANKEBUT SURESİ / 32)

Elçilerimiz Lut'a geldikleri zaman o, bunlar dolayısıyla kötüleşti ve içi daraldı. Dediler ki: "Korkuya düşme ve hüzne kapılma. Karın dışında, seni ve aileni muhakak kurtaracağız. O ise, arkada kalacaktır." (ANKEBUT SURESİ / 33)

"Şüphesiz biz, fasıklık yapmalarından dolayı, bu ülke halkının üstüne gökten iğrenç bir azab indireceğiz." (ANKEBUT SURESİ / 34)

Andolsun, biz akledebilecek bir kavim için orada apaçık bir ayet bırakmışızdır. (ANKEBUT SURESİ / 35)

Gerçekten Lût da gönderilmiş (elçi)lerdendi. (SAFFAT SURESİ / 133)

Hani biz onu ve ailesini topluca kurtarmıştık. (SAFFAT SURESİ / 134)

Geride bırakılanlar arasında bir yaşlı kadın dışında. (SAFFAT SURESİ / 135)

Sonra geride kalanları yerle bir ettik. (SAFFAT SURESİ / 136)

Siz onların üstünden muhakkak geçip gidiyorsunuz; sabah vakti. (SAFFAT SURESİ / 137)

Ve geceleyin. Yine de akıllanmayacak mısınız? (SAFFAT SURESİ / 138)

Semud, Lut kavmi ile Eyke halkı da. İşte onlar (Allah'a karşı isyanda birleşen ve güç toplayan) fırkalar(dı). (SAD SURESİ / 13)

Ad, Firavun ve Lut'un kardeşleri, (KAF SURESİ / 13)

Lut kavmi de uyarıları yalanladı. (KAMER SURESİ / 33)

Biz de onların üzerine taş yağdıran bir kasırga gönderdik. Yalnız Lut ailesini (bu azabtan ayrı tuttuk;) onları seher vakti kurtardık; (KAMER SURESİ / 34)

Tarafımızdan bir nimet olarak. İşte Biz, şükredenleri böyle ödüllendiririz. (KAMER SURESİ / 35)

Oysa andolsun, zorlu yakalamamıza karşı onları uyarmıştı. Fakat onlar, bu uyarıları kuşkuyla karşılayıp-yalanlamakta direttiler. (KAMER SURESİ / 36)

Andolsun onlar, onun konuklarından da murad almak için baskı yaptılar. Biz de onların gözlerini silip kör ettik. "İşte azabımı ve uyarmamı tadın." (KAMER SURESİ / 37)

Andolsun onları bir sabah vakti erkenden, üzerlerinde kararını kılmış bir azab yakalayıp-bastırıverdi. (KAMER SURESİ / 38)