71) Ebû Hüreyre (r.a.)’dan gelen rivayette, dedi ki: Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:
“İbrahim (a.s.) yalnız üç defa (bunlardan ikisi kendisine ait bir sebeple değil, bir tevilden dolayı ve başka bir manaya çekilmek sûretiyle) yalan söylemiştir. Allahu Teâlâ’nın zatı için, birisi (müşriklere, puta tapanlara): “Ben gerçekten hastayım” demesi (Sâffat: 37/89), diğeri de: “Belki putların şu büyüğü bunu işlemiştir.” (Enbiya: 21/63) demesi.” Nebî (s.a.s.) üçüncüsünde ise şöyle demiştir:
“İbrahim (a.s.) bir gün (güzel eşi olan) Sa’ra ile birlikte birden cebâbileden zalim bir adama uğrayı vermiştir. (Adamları) Melike:
“Şehre misafir bin kişi geldi ve yanında insanların en güzeli bir kadın da vardır.” diye haber verildi. Zalim Melik (kral) İbrahim’e (a.s.) haber yolladı. Geldiğinde Sâre’dan söz edip:
“Bu kadın kimdir?” diye sordu. İbrahim (a.s.):
“(Din) kız kardeşim” dedi. Sonra İbrahim Sâre’nin yanına geldi ve:
“Ey Sâre! Yeryüzünde (bizim inandığımız hakikatlere) benden ve senden başka iman eden yoktur. Bana, o sordu da, ben de, senin benim kız kardeşim olduğunu söyledim. Beni sakın yalanlama” dedi. Zalim kral Sâre’ye (getirilmesi için) adam gönderdi. Sâre onun huzuruna girdi. (Zalim kral) ona eliyle dokundu. Bunun üzerine (kralın Sa’ra) hastalığı tuttu ve boğulmaya başladı. Kral:
“Benim için Allah’a dua et, ben de sana hiçbir zarar vermeyeceğim” dedi. Sâre Allah’a (c.c.) dua etti ve kralın sarası gitti. Kral ikinci defa saldırmaya kalkıştı. Zalimin ilki gibi daha kötü (sarası) tutuldu ve tıkandı. Bunun üzerine yine Sâre’ya:
“Benim için Allah’a dua et, ben de sana hiçbir zarar vermeyeceğim” dedi. Sa’ra (yine) dua etti ve sarası iyileşti, gitti, akabinde bazı adamlarını (muhafızlarını) çağırdı ve onlara:
“Siz bana bir insan değil, bana bir şeytan getirmişsiniz” dedi. Ona Hacer'i hizmetçi verdi. Sâre İbrahim’e gitti, o esnada namaz kılıyordu, İbrahim (a.s.) eliyle işaret etti,
“Neler oldu? Ne haber?” diye buyurdu. Sâre de:
“Allahu Teâlâ kâfirin – ya da zalimin – hilesini kendine döndürdü ve Hacer’i hizmetçi verdi” dedi.”
Ebû Hüreyre (r.a.): “Ey Sema suyunun oğulları! İşte anneniz budur.” dedi.[1]
***
[1] Müttefekun aleyh. Buhârî (3338); Müslim (2371). Hadisin lafzı Buhârî'ye aittir.
________________ oOo _________________
