20) Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivayetle dedi ki: “Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:
“Allahu Teâlâ, kendisini iman ve Peygamberlerini doğrulamaktan başka bir şey yöneltmeksizin Benim yolumda cihada çıkanı kazandığı ecir, veya elde etmiş olduğu ganimet ile geri çevirir yahut cennete sokar” diye kendi katında kefil olur. Şayet ümmetime zorluk çıkarma korkum olmasaydı, hiçbir seriyenin (savaşa giden ordunun) arkasında kalmayıp Allah yolunda öldürmeyi sonra diriltilip tekrar öldürmeyi sonra diriltip tekrar öldürmeyi isterdim.”[1]
v Müslim’de geçen (1876) Ebû Zer’a yoluyla, O’nun da Ebû Hüreyre’nin (r.a.) rivayet ettiği hadiste Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdular:
“Allahu Teâlâ, kendisinin yolunda cihad etmek, kendisini iman ve Peygamberini doğrulamaktan başka bir şey yöneltmeksizin Benim yolunda cihada çıkana kendi katında kefil olmuştur. İşte bu kimseye; Cennete sokmak ya da cihada çıktığı yerde yine evine göndermek ve yahut ta mükafat ya da ganimetten elde ettiği bu şeyleri kendisine verilmek üzere kefil olmuştur. Muhammed’in nefsi elinde olana yemin olsun ki! Allah yolunda açılan (isabet olunan) her bir yara, kıyamet gününde açıldığı günkü gibi, kan renginde ve misk kokulu olarak gelir. Muhammed’in nefsi elinde olana yemin olsun ki; Müslümanlara zorluk çıkarma korkum olmasaydı, asla savaşa çıkan bir ordunun arkasında kalmazdım. Ama Ben onların hepsini teçhizatlandırma imkanını bulamıyorum, onlar da kendi teçhizatları için imkan bulamıyorlar, bu durumda onların Benden geri kalmaları kendilerine güç gelir. Muhammed’in nefsi elinde olana yemin olsun ki, Allah yolunda savaşıp öldürmeyi, sonra tekrar savaş öldürmeyi isterdim.”
***
[1] Müttefekun aleyh. Hadisin lafzı Buhârî’ye aittir (36).