Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem `in: "Ömre, kendisiyle öbür ömre arasındaki zaman içinde işlenilen (küçük) günâhlara keffârettir. (Kendisinde riyâ ve süm`a bulunmayan) hacc-ı mebrûrün de sevâbı, bâzı günahların afvına munhasır olmayıp Cennet (e dâhil olmak) dır" buyurduğu rivâyet edilmiştir.

Ravi`den hacdan evvel (îfâ edilen) ömre (nin hükmü) sorulmuş, o da : beis yoktur, diye cevâb vermiş, ve: Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem de haccetmezden evvel ömre etti, demiştir.

Diyor ki, bir kerre Urve İbn-i Zübeyr ile (Medîne de) Mescid (-i Şerîf) e girdik. Abdullah İbn-i Ömer`i Hazret-i Âişe`nin hücresine istinâd eder bir halde bulduk. Bâzı kimseler de Mescid`de Duhâ namazı kılıyorlardı. İbn-i Ömer`e, bunların Duhâ namazı için Mescid`e toplanmalarının hükmünü sorduk. İbn-i Ömer: - Bid`attir, diye cevâb verdi. Sonra Urve, İbn-i Ömer`e: - Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem kaç kere ömre etti, diye sordu. İbn-i Ömer: - Birisi Receb`de olmak üzere dört ömre eyledi, diye cevâb verdi. İbn-i Ömer`in bu son cevâbındaki hatâyı kendisine reddetmeği muvâfık bulmadık. (Bu sırada) biz, Ümmü`l-mü`minîn Âişe`nin, odasında misvâk kullandığını işitiyorduk. (Müsâadeleri alınarak girdiğimizde) Urve (halası sıfati) Âişe`ye: - Anneciğim! Ebû Abdurrahmân (Abdullah İbn-i Ömer)in ne söylediğini işittin mi? diye sordu. Hazret-i Âişe: - Ne söylüyor?, dedi. Urve İbn-i Zübeyr: - İbn-i Ömer, Resûullah salla`llahu aleyhi ve sellem `in, birisi Receb`te olmak üzere dört ömre ettiklerini söylüyor, dedi. (Hazret-i) Âişe: - Allâh, Ebû Abdurrahmân`a rahmet etsin! Resûlullah`ın îfâ buyurduğu ömrelerin hepsine kendisi şâhid olmuştur. Halbuki Resûlullah Receb ayında kat`iyyen ömre etmemiştir, diye cevab verdi.

(Hassân`ın) rivâyetine göre (Katâde tarafından Hazret-i) Enes`e: - Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem kaç ömre etti, diye sorulmuş. Enes İbn-i Mâlik cevâben: - Dört Ömre etti: 1) Hudeybiye ömresidir ki, Resûlullah`ı müşrikler (Mekke`ye duhulden) men` ettikleri zaman (Hicret`in altıncı yılı) Zilka `de`sinde, 2) (Kazâ) ömresidir ki, Resûlullah`ın Kureyş ile yaptığı müsâlehanâme târihinin gelen senesi Zilka `de`sinde, 3) Ci`râne ömresidir ki, zannedersem Huneyn ganîmetinin taksîmi senesi (olan sekizinci Hicret yılı) nda, (Katâde tarafından) Resûlullâh salla`llahu aleyhi ve sellem `in kaç haccettiği de Enes`ten soruldu, o da: - Bir haccetti, diye cevâb verdi. (İbn-i Hemmâm`ın) rivâyetine göre (Hazret-i) Enes şöyle cevâb vermiştir: - Resûlullah dört ömre etti: 1) Kureyş müşrikleri Resûl-i Ekrem`i Mekke`ye duhulden men` ettikleri sene ki Hudeybiyye ömresi, 2) Hudeybiyye`den sonra gelen senedeki (Kazâ ömresi), 3) (sekizinci sene) Zilka`de (sin) de Ci`râne ömresi, 4) Vedâ Haccı ile yaptığı ömredir.

"Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem haccetmezden evvel Zilka`de`de iki def`a ömre etti" dediği rivâyet edilmiştir.

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem Abdürrahmân`a (hemşîresi Hazret-i) Âişe`yi devesinin arkasına bindirip Ten`îm`den (ihramlayarak) ömre ettirmesini emir buyurdu. Sürâka İbn-i Mâlik İbn-i Cu`şum da Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem `e (Minâ`da), Akabe`de, Akabe cemresini atarken mülâkî oldu da: - Yâ Resûla`llah! Hac aylarında ömre yapmak. Zât-ı Risâlet-Penâhîlerine mi mahsustur? diye sordu. Resûlullah da: - Hayır, yalnız bize has değildir. Belki (hükmü umûmîdir), Kıyâmete kadar dâimîdir, buyurdu.

Hac hakkında Âişe radiya`llahu anhâ`nın hadîsi kesretle tekerrür etmiş ve tamâmı (nın rivâyeti) geçmiştir. Yine Âişe radiya`llahu anhâ`dan gelen bir rivâyete Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem Âişe-i Sıddîka`ya ömre hakkında: "lâkin ömre (nin ecri) senin infâk (ının derecesi) ne, veyâhud (iltizâm ettiğin) tâb ü meşakkatin (nev`ine) göredir" buyurmuştur.

(Abdullah İbn-i Keysân`ın rivâyetine göre) Esmâ` her ne zaman Hacun mevkiine uğrarsa şöyle dermiş: Allah, (Resûlü) Muhammed`e salât (ve selâm) buyursun! Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem ile biz, (esnâ-yi) hacda) bu Hacun mevkiine inmiştik. O günlerde biz, yükü hafif, biniti az, azıkları az kimselerdik. Ben, kardeşim Âişe, Zübeyr ve (bizim gibi hedy sevk etmeyen) fülân ve fülân (haccı fesh ile) ömre ettik. Biz, Beyt-i tavâf edip (sa`y ve taksîrden sonra) ihramdan çıktık ve sonra hac için yeniden ihrâma girdik.

Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem bir gazâdan, bir hacdan, bir ömreden döndüğünde her yüksek mahalde üç kerre tekbir getirir, sonra şöyle duâ buyururdu: Lâ ilâhe illa`llahü vahdeh; lâ şerîke leh; lehü`l-mülkü ve lehü`l-hamd; ve hüve alâ külli şey`in kadîr. Âyibûne, Tâibûne, Âbidûne, Sâcidûn; li-Rabbinâ hâmidûn. Sadaka`llahü va`deh ve nasara abdeh ve hezeme`l-ahzâbe vahdeh "= Yâ Rab! Sen`den başka ma`bud yoktur, yalnız Sen varsın!. Sen`in şerîkin yoktur. Bütün mülk Sen`indir, bütün hamd de Sen`indir. Allah, her şey`e kadirdir. Allah`ım! Biz Sana (, bize bahşettiğin ana vatana) yöneldik; (günahlarımızdan) tevbe ediyoruz; biz, ancak Rabbımıza ibâdet, Rabbımıza secde, Rabbımıza hamd ederiz. Cenâb-ı Hak va`dinde sâdıktır; kuluna nusrat etmiştir, yalnız başına bütün (eyyâm ü mevâtindeki) şirk bölgelerini dağıtmıştır".

(Mekke`nin fethi günü) Nebî RB`i, Abdülmuttalib evlâdının oğlancıkları istikbâl etmişlerdi. Resûlullah (bunlardan) birisini (devesinin) önüne, öbürüsünü de arkasına bindirdi.

"Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem (seferden dönüşünde) âilesi (nezdi) ne geceleyin gelmezdi. Ya kuşluk vakti veyâhud zevâl ile akşam arası bir zamanda gelirdi" dediği rivâyet edilmiştir.

"Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem (kişinin seferden) âilesi (nezdi) ne gece gelmesini nehyeyledi" dediği rivâyet edilmiştir.

Şöyle dediğini (râvîsi Humeyd işitmiştir): Resûlulah salla`llahu aleyhi ve sellem bir seferden dönüp de Medîne`nin yüksek mebânîsini görünce (yollanması için) devesini salıvermek i`tiyâdında idi. Eğer deveden başka bir hayvana râkib bulunursa, onu da (yollanması için) harekete getirirdi. (Hâris İbn-i Umeyr) rivâyetinde: Medîne`ye muhabbetinden dolayı (binidini tahrîk ederdi) ziyâdesi vardır.

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem `in şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir: Sefer, azabdan (elem veren) bir parçadır. O, sizin yemenizin, içmenizin, uyumanızın tadını kaçırır, intizâmını bozar. Müsâfir, sefere âid işini bitirince âilesi (nezdi) ne dönmeyi ta`cîl etsin!.